Αιματοβαμμένες είναι κάθε χρόνο οι ταυροδρομίες της Παμπλόνα

Όλοι φαντάζομαι έχετε δει τις εικόνες στην τηλεόραση με τις ταυροδρομίες στην Παμπλόνα της Ισπανίας. Μερικές εκατοντάδες μεθυσμένοι τουρίστες που τρέχουν στους δρόμους της πόλης μαζί με μερικές δεκάδες εξαγριωμένους ταύρους. Κάθε χρόνο μετά το τέλος του φεστιβάλ μετράμε τραυματίες. Φέτος εκτός από τον τραυματισμό κάποιων, υπήρξε και ένας θάνατος. Αυτός ο "άτυχος", σκέφτηκε πως να τρέξεις μαζί με εξαγριωμένα ζώα που διαθέτουν μυτερά κέρατα και ζυγίζουν μερικούς τόνους είναι καλή ιδέα και το πλήρωσε με τη ζωή του. "Τραγικό" το συμβάν λένε...

photo: AP / Alvaro Barrientos

Τραγικό όμως είναι το φεστιβάλ από μόνο του. Τραγικό και αιματοβαμμένο. Γιατί αυτό που δεν ξέρουν οι περισσότεροι και που ξεχνάνε να αναφέρουν τα κανάλια, είναι πως τα ζώα αυτά, δεν τα βγάζουν έτσι απλά για βόλτα στην πόλη αλλά με τον τρόπο αυτό τα οδηγούν σε αρένες όπου αργότερα θα θανατωθούν, συνεχίζοντας το μακάβριο "άθλημα" των ταυρομαχιών.

Και ρωτάω εγώ, ποιος είναι ο άτυχος στη συγκεκριμένη περίπτωση; Ο δρομέας που πέθανε άδικα μεν αλλά λόγω δικής του βλακείας δε, κάποιος ταυρομάχος που αν είναι εξαιρετικά "άτυχος" ή απρόσεκτος θα του τη φέρει κάποιος ταύρος στην αρένα ή οι χιλιάδες ταύροι που σφαγιάζονται κάθε χρόνο στις αρένες κατά αυτό το αιμοβόρικο και βάρβαρο "σπορ";

Ας υποθέσουμε πως καμιά εκατοστή τύποι γεμάτοι χαρά οδηγούν εσάς προς μια αρένα με σκοπό να σας σκοτώσουν, θα πηγαίνατε σαν τα πρόβατα στη σφαγή ή θα τους ορμούσατε και'σείς και όποιον πάρει ο χάρος; Ένστικτο αυτοσυντήρησης ονομάζεται αυτό και το διαθέτουν και οι άνθρωπο και τα υπόλοιπα ζώα.