Τετάρτη 24 Σεπτεμβρίου 2008

Καμπότζη: 02. Πληροφορίες για την Καμπότζη (IΙ)

Πως να πάτε:
Ο πιο εύκολος και οικονομικός τρόπος να φτάσετε στην Καμπότζη είναι να πάτε αεροπορικώς μέχρι την Bangkok για την οποία οι πτήσεις είναι σχετικά φτηνές (πληροφορίες για να φτάσετε στην Ταϊλάνδη υπάρχουν εδώ) και από εκεί είτε αεροπορικώς είτε οδικώς να περάσετε στη γειτονική Καμπότζη.
Πτήσεις προς Pnohm Pehn και Siem Reap πραγματοποιούν οι Thai Airways και Bangkok Airways.
Αν προτιμάτε να το κάνετε οδικός μπορείτε εύκολα να πάρετε λεωφορείο ή τραίνο από την Bangkok έως τα σύνορα και από εκεί με shared-taxi (δες παρακάτω) να συνεχίσετε μέχρι την πρώτη σας στάση στην Καμπότζη.

Προσοχή: Στην Bangkok και ειδικά στην Khao San rd θα δείτε πολλά γραφεία να διαφημίζουν λεωφορεία που κάνουν το Bangkok – Siem Reap με ελάχιστα λεφτά. Προτού κλείσετε όμως θέσεις ξανασκεφτείτε το, αφού πρόκειται για μια από τις πιο γνωστές απάτες. Η απάτη περιλαμβάνει: κλέψιμο στα σύνορα (στο διαβόητο πέρασμα Aranya Prathet – Poipet) αφού θα σας πουν πως η visa κοστίζει πολύ περισσότερο από τα $20 που στοιχίζει κανονικά, πολύωρη καθυστέρηση στα σύνορα λόγω φόρτου και για να ξεμπερδέψετε πιο γρήγορα θα πρέπει να κάνετε κάποιο “δωράκι” στον συνοριοφύλακα, λεωφορεία που δεν θα είναι εκεί για να σας παραλάβουν και θα σας ζητηθούν παραπάνω χρήματα για να βρεθεί άλλο, άφιξη στην Siem Reap αργά το βράδυ και το λεωφορείο θα σας αφήσει σε συγκεκριμένο ξενοδοχείο και άλλα. Ο καλύτερος τρόπος κατά τη γνώμη μου είναι να το κάνετε ανεξάρτητα και στο τέλος θα γλιτώσετε χρόνο και χρήματα και δεν θα σας έχουν σπάσει και τα νεύρα. Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε πως πέρασα εγώ τα σύνορα σε άλλο σημείο.

Αν είστε ήδη στην περιοχή υπάρχει δυνατότητα να περάσετε από εδάφους από και προς όλες τις γειτονικές χώρες. Η visa βγαίνει στα σύνορα και κοστίζει $20.
Μετακινήσεις:
Για τις μετακινήσεις στο εσωτερικό της χώρας το πιο συνηθισμένο μέσο είναι τα λεωφορεία, τα οποία όμως είναι παλιά και άβολα ενώ οι δρόμοι είναι σε πολύ άσχημη κατάσταση. Αν θέλετε να έχετε την άνεση σας, μπορείτε να ναυλώσετε ένα από τα πολλά taxi. Στις απομακρυσμένες περιοχές όπου δεν πάνε τα μεγάλα λεωφορεία, πηγαίνουν pick up trucks, minivans και shared-taxis. Και τα τρία αυτά μέσα είναι τόσο φορτωμένα που κάθετε ο ένας πάνω στον άλλον (και αυτός πάνω σε σακιά). Επίσης κάποιες διαδρομές (πχ Battambang-Siem Reap, Siem Reap-Pnohm Pehn κα) μπορείτε να της κάνετε από το ποτάμι αλλά είναι λίγο τουριστική απάτη και τα ταχύπλοα που χρησιμοποιούνται επικίνδυνα.

Μέσα στις πόλεις υπάρχουν tuk tuk και moto (μηχανάκια ταξί). Για μικρές αποστάσει στοιχίζουν έως $1 ενώ αν θέλετε να τα κλείσετε για ολόκληρη μέρα από $7 και πάνω. Ποτέ μην δεχτείτε την αρχική τους τιμή αφού θα είναι τουλάχιστον 2 φορές πάνω από την κανονική.

[Προηγούμενη][Εισαγωγή][Επόμενη]

Καμπότζη: 01. Πληροφορίες για την Καμπότζη (I)

Βασικά στοιχεία:
Πρωτεύουσα Πνομ Πενχ
Επίσημη γλώσσα Χμερ
Πολίτευμα Δημοκρατική συνταγμ. μοναρχία
Θρησκεία Βουδισμός (95%)
Έκταση 181.035 km²
Πληθυσμός 13.971.000
Νόμισμα Riel
Ζώνη ώρας UTC+7
(πηγή: wikipedia)
Τοποθεσία:
Η Καμπότζη βρίσκεται στην καρδιά της νοτιοανατολικής Ασίας. Συνορεύει στα δυτικά με την Ταϊλάνδη, στα ανατολικά με το Βιετνάμ, βόρεια της βρίσκεται το Λάος και στο νότο η θάλασσα του κόλπου της Ταϊλάνδης. Είναι χώρα κυρίως επίπεδη που την κάνει κατάλληλη για καλλιέργεια ρυζιού, κάτι που αντιλαμβάνεσαι με το που βγεις από τις πόλεις, αφού οι φυτείες ρυζιού καταλαμβάνουν τεράστιες εκτάσεις. Το υγρό στοιχείο είναι σημαντικό με τον ποταμού Mekong να διασχίζει τη χώρα και τη θάλασσα να βρέχει τις νότιες περιοχές της.
Κλίμα:
Τροπικό, ίδιο με τις περισσότερες χώρες της ΝΑ Ασίας. Συγκεκριμένα,
Νοέμβρης-Φεβρουάριος είναι ο χειμώνας τους, με τις ηπιότερες θερμοκρασίες και την χαμηλή βροχόπτωση και είναι η ιδανική εποχή για επίσκεψη.
Μάρτιος-Μάιος, ξηρασία και αφόρητη ζέστη.
Μάιος-Οκτώβρης, βροχερή περίοδος με μουσώνες. Λόγω έλλειψης υποδομών (κυρίως δρόμων) στη χώρα, κάποιες απομακρυσμένες περιοχές είναι δυσπρόσιτες κατά την περίοδο αυτή.
Ιστορία
Φυσικά δεν μπορώ να γράψω την ιστορία ολόκληρης της χώρας εδώ. Όμως για να καταλάβεις το λαό αυτό αλλά και την ιστορία αυτή, πρέπει να γνωρίζεις έστω τα σημαντικότερα ιστορικά γεγονότα της χώρας.

Οι πρώτες ενδείξεις ανεπτυγμένου πολιτισμού στην περιοχή τοποθετούνται γύρω στο 1.000 π.Χ. Η περιοχή υπήρξε κέντρο της Αυτοκρατορίας των Χμερ, που άκμασε από τον 9ο έως και τον 13ο-14ο αιώνα. Κατόπιν η χώρα πέρασε διαδοχικά στην κυριαρχία Ταϊλανδών και Βιετναμέζων. Το 1863 έγινε προτεκτοράτο της Γαλλίας, από την οποία κέρδισε την ανεξαρτησία της το 1953. Αν και επίσημα ουδέτερη κατά τον πόλεμο του Βιετνάμ, η χώρα βομβαρδίστηκε από την αμερικανική αεροπορία και έγινε θέατρο επιχειρήσεων του αμερικανικού στρατού, καθώς η μεθόριός της αποτελούσε καταφύγιο των Βιετκόνγκ. Ταυτόχρονα, βρισκόταν σε εξέλιξη το αντάρτικο των Κόκκινων Χμερ, με αρχηγό τον Πολ Ποτ, για την κατάληψη της εξουσίας, κάτι που κατάφεραν το 1975. Το 1978 το Βιετνάμ εισέβαλλε στη χώρα για να σταματήσει τις δολοφονίες Βιετναμέζων από το καθεστώς, ξεκινώντας έναν πόλεμο που κράτησε μέχρι το 1991.
(πηγή: wikipedia)
Χρήματα
Το επίσημο νόμισμα της Καμπότζης είναι το Riel. Ανεπίσημα όμως είναι το δολάριο. Όπου και να πάτε όλες οι συναλλαγές γίνονται σε δολάρια. Τα Riel (αυτά τα χάρτινα πατσαβούρα που με δυσκολία διακρίνεις το ποσό) χρησιμοποιούνται ελάχιστα και μόνο για πολύ μικρά ποσά. Δεν χρειάζεται να αλλάξετε χρήματα σε Riel, περιμένετε και κάποια στιγμή θα σας δώσουν τα ρέστα σας στο νόμισμα αυτό. Προσοχή: σε αντίθεση με τα τοπικά χαρτονομίσματα που είναι σε αχρεία κατάσταση συνήθως, τα δολάρια πρέπει να είναι κολλαριστά. Ένα μικρό σκίσιμο, μια μουτζούρα ή ένα κάπως παλιό και τσαλακωμένο χαρτονόμισμα ίσως να μη γίνει δεκτό και να έχετε πρόβλημα να το χρησιμοποιήσετε. Εφοδιαστείτε με μικρής αξίας χαρτονομίσματα γιατί όταν οι αγορές σας είναι της τάξεως των $2-3, δύσκολα θα μπορούν να σας χαλάσουν το χαρτονόμισμα των $100.
$1 = 4000r
Κόστος ταξιδιού
Όπως και στις περισσότερες χώρες της νοτιοανατολικής Ασίας, το κυριότερο έξοδο είναι το να φτάσεις (δες παρακάτω). Μετά η ζωή μπορεί είναι σχεδόν τσάμπα. Εξαρτάται πάντα από το τις επιλογές σου και το τι θες να κάνεις. Για να πάρετε μια ιδέα οι τιμές τον Σεπτέμβρη/Οκτώβρη του 2007 ήταν περίπου οι εξής:

Διαμονή (εξαρτάται και από το μέρος, την εποχή, την κατάσταση και το μέγεθος του δωματίου, αν το δωμάτιο θα έχει δικό του μπάνιο κτλ):
Δωμάτιο σε guesthouse με ανεμιστήρα $2-8
Δωμάτιο με A/C $10-20
Πολυτελές δωμάτιο $20 και πάνω

Φαγητό:
Σε αγορές και στο δρόμο από $0,5
Σε εστιατόριο τοπικό ή για backpackers $1-$3 το πιάτο
Σε εστιατόριο για τουρίστες $2-$5 το πιάτο

Γενικά έξοδα:
Μεγάλο μπουκάλι νερό $0,5
Μεγάλο μπουκάλι μπύρα $1-2
Μασάζ $4-6 η 1 ώρα
Αναμνηστικό t-shirt $2-3
Moto με οδηγό για ολόκληρη μέρα $7-10 (εξαρτάται και από τις αποστάσεις)
Κάποιες επιπλέον τιμές θα αναφέρω και στην ιστορία.

[Εισαγωγή][Επόμενη]

Παρασκευή 19 Σεπτεμβρίου 2008

Πληροφορίες για ταξίδι στο Vietnam

Το Βιετνάμ είναι χώρα που αξίζει την επίσκεψη για τη φυσική ομορφιά, την τραγική ιστορία, την ιδιαιτερότητα των ανθρώπων, το διφορούμενό πολιτικοοικονομικό παρόν, την νόστιμη κουζίνα κα.

Πρακτικά: Το ταξίδι στο Βιετνάμ είναι πολύ εύκολο (μην φοβηθείς να πας ανεξάρτητα). Σε όλα τα τουριστικά μέρη αρκετός κόσμος μιλάει αγγλικά, η χώρα είναι πολύ φτηνή, οι μετακινήσεις εύκολες (μερικές φορές όχι ιδιαίτερα άνετες αλλά αυτό εξαρτάται από το τι πληρώνεις). Το σχήμα της χώρα διευκολύνει τις οδικές μετακινήσεις αφού κατά κύριο λόγο ακολουθείς μια κατεύθυνση και δεν χρειάζεται να κάνει πολλά πισωγυρίσματα χάνοντας χρόνο. Αν έχεις το χρόνο και τη διάθεση να το γυρίσει ολόκληρο φρόντισε να φτάνεις στη Σαϊγκόν και να φεύγεις από το Hanoi ή αντιστρόφως γιατί αν πρέπει να γυρίσεις στην πόλη απο’που ξεκίνησες θα χάσεις πολύ χρόνο.

Διαδρομή/αξιοθέατα:
Εγώ κινήθηκα από το νότο προς το βορρά και έκατσα 30 μέρες, όση είναι η διάρκεια της visa. (για πληροφορίες για τη visa κοίτα εδώ). Γενικά ακολούθησα μια διευρυμένη τουριστική διαδρομή και δεν βγήκα ιδιαίτερα εκτός αυτής αλλά 30 μέρες δεν είναι αρκετές για αυτή τη χώρα.
Mekong Delta: Πέρασα με ποταμόπλοιο τα σύνορα από Καμπότζη μέσω του Mekong με ένα 3ήμερο tour στο δέλτα του ποταμού.

Σαϊγκόν (Ho Chin Minh city): Κλασική Ασιατική πόλη με χιλιάδες μηχανάκια, κίνηση, θόρυβο κτλ. Καλή (τουριστική) νυχτερινή ζωή, μεγάλη κεντρική αγορά, ανατριχιαστικό το μουσείο για τον πολέμου του Βιετνάμ (τον Αμερικάνικο πόλεμο όπως τον λένε οι Βιετναμέζοι), ωραία κτήρια. Εκδρομή στα Cu Chi tunnels, τα υπόγεια tunnel που χρησιμοποιούσαν οι Vietcong (δεν είναι κατάλληλα για κλειστοφοβικούς)

Mui Ne: Παραλιακό μέρος όπου το kite-surfing είναι must. Πολύ χαλαρή ατμόσφαιρα, αξίζει για την επίσκεψη στους αμμόλοφους και κάποιους ακόμα εντυπωσιακούς σχηματισμούς της φύσης.

Dalat: Ορεινή (και βροχερή και κρύα) πόλη, πολύ διαφορετική από το υπόλοιπο Βιετνάμ. Έχει ωραία περίχωρα. Γνωστή για τους "easy-riders", μηχανόβιους που κάνουν tour τους ξένους με τις μηχανές τους.

Nha Trang: Το κοσμοπολίτικο παραλιακό μέρος της χώρας. Μου θύμισε Phuket, δεν μου άρεσε αλλά έβρεχε συνεχώς όταν πήγα. Ψηλά ξενοδοχεία αλλά έχει και κοντινά νησιά για snorkeling και καταδύσεις. Πολλοί το λατρεύουν.

Hoi An: Καταπληκτική πόλη (σαν το Εδιμβούργο και την Πράγα, όπου πας για την πόλη την ίδια), αξίζει να πας για να κάνεις βόλτα στο μικρό παραδοσιακό κέντρο του. Πολύ τουριστικό, το καλύτερο μέρος να ράψεις ρούχα. Έχει και παραλία κοντά και ωραία περίχωρα.

Hue: Για την αρχαία αυτοκρατορική πόλη και τους βασιλικούς τάφους γύρω

Hanoi: Βόλτες στα σοκάκια της παλιάς πόλης, επίσκεψη στην περιοχή του μαυσωλείου του Ho Chi Minh, βόλτα και ψώνια στη μεγάλη βραδινή αγορά. Πόλη απόλαυση.

Halong Bay: Κρουαζιέρα στο μοναδικό Halong bay (για 1-3 μέρες αλλά μην παραλείψεις να περάσεις 1 βράδυ στο πλοίο).

Sapa: Βορειο δυτικά. Γραφικό (πολύ τουριστικό) χωριό γνωστό για τη φυσική ομορφιά (βουνά, κοιλάδες, ποτάμια κτλ) αλλά κυρίως για τις μειονότητες (γυναίκες θα σε ακολουθούν σε κάθε σου βήμα να σου πουλήσουν βραχιόλια και άλλα, τα άσχημα της τουριστικής ανάπτυξης)

Από εκεί εγώ πέρασα στην Κίνα, αυτό είναι άλλη ιστορία.

Άλλα μέρη που δεν πήγα Bac Ha, κοντά στη Sapa, το ίδιο κάπως αλλά λιγότερο τουριστικό (έτσι λένε, δεν ξέρω σίγουρα). Tam Coc, το Halong Bay της στεριάς, εδώ τα βράχια είναι περιτριγυρισμένα από ορυζώνες. Και άλλα φυσικά που δεν προλαβαίνεις να τα δεις όλα σε 1 μήνα!!

Ένα αρνητικό του Vietnam που όμως είναι πολύ εκνευριστικό είναι πως όπου και να’σαι πάντα κάποιος θα περπατάει δίπλα σου και θα προσπαθεί να σου πουλήσει κάτι, να σε τραβήξει στο μαγαζί του, να σε πείσει πως χρειάζεσαι οδηγό ή καινούργιο κουστούμι κτλ και όσες φορές και αν του πεις όχι δεν υποχωρεί με τίποτα.
Σάββατο 6 Σεπτεμβρίου 2008

Γιορτή ιθαγενών στην Παπούα Νέα Γουινέα


Στην πόλη Goroka στην Παπούα-Νέα Γουινέα, στα μέσα του Σεπτέμβρη, πραγματοποιείται το μεγαλύτερο ετήσιο φεστιβάλ αυτοχθόνων που συγκεντρώνει 100 διαφορετικές ιθαγενείς φυλές της χώρας.

Gorota_show

Το φεστιβάλ πρωτοξεκίνησε το 1957 από Αυστραλούς ιεραπόστολους που με αυτό τον τρόπο θέλησαν να φέρουν κοντά τις φυλές και να σταματήσουν τις μεταξύ τους εχθροπραξίες. Πλέον το φεστιβάλ έχει γίνει θεσμός και κάθε χρόνο συγκεντρώνει πλήθος επισκεπτών.

Η κάθε φυλή φτάνει με τα μέλη της ντυμένα με τις παραδοσιακές τους στολές και τα οποία κάνουν επίδειξη των παραδόσεων, των χορών και των τελετουργικών τους. Το φεστιβάλ αποτελεί μια μοναδική ευκαιρία να έρθει ο επισκέπτης σε επαφή με τον πολιτισμό της κάθε φυλής.

(πηγή φωτογραφίας: http://www.thinkbigadventures.com)

Πέμπτη 4 Σεπτεμβρίου 2008

Απορίες για ταξίδι/διακοπές στην Ταϊλάνδη; Οι απαντήσεις εδώ (μέρος 3)



14. Που να πάω, τι να δω; Koh Samui ή Phuket;
15. Θα βρω ένα μυστικό νησί όπως αυτό στην “Παραλία”;
16. Γαμώ τις γκόμενες μου ’παν πως έχει, θα γ**** κάθε μέρα, ε;
17. Ναρκωτικά πολλά, τσάμπα και ελεύθερα, έτσι;
18. Τι να πάρω μαζί μου;
19. Τα κινητά πιάνουν, internet θα βρω;

14. Που να πάω, τι να δω; Koh Samui ή Phuket;

Δύσκολα απαντιέται αυτή η ερώτηση. Όχι μόνο επειδή η Ταϊλάνδη είναι μια μεγάλη χώρα με πολλά αξιοθέατα, φυσικές ομορφιές και κρυμμένους θησαυρούς αλλά επίσης επειδή εξαρτάται από το τι αναζητεί ο καθένας στο ταξίδι του και πόσο χρόνο διαθέτει.

Το πιο συνηθισμένο δρομολόγιο που κάνουν οι επισκέπτες είναι να φτάσουν στην Bangkok, από εκεί να φύγουν για τις παραλίες του νότου όπου θα περάσουν τις περισσότερες μέρες και αφιερώνουν και 1-2 μέρες πριν την αποχώρηση τους στην Bangkok για να δουν τα αξιοθέατα και να ψωνίσουν.

Το πλάνο αυτό δεν είναι άσχημο αλλά δυστυχώς έτσι μένουν απ’ έξω πολλά μέρη της χώρα που αξίζει να επισκεφτεί κάποιος. Επίσης η συντριπτική πλειοψηφία επισκέπτεται στο νότο είτε το Phuket σε συνδιασμό με τα νησιά Phi Phi είτε το Koh Samui σε συνδιασμό με το Koh Pha Ngan. Τα μέρη αυτά αν και είναι όμορφα, είναι πλέον πολύ ανεπτυγμένα, οι ξένοι είναι περισσότεροι από τους ντόπιους και χάνεται εν μέρει η αίσθηση του που βρίσκεσαι. Εγώ λοιπόν προτείνω από να πάτε μονάχα στα τρανταχτά τουριστικά μέρη, να αφιερώσετε και κάποιες μέρες σε μέρη λιγότερο τουριστικά, εκεί που η ζωή κυλά στο ρυθμό των Ταϊλανδών και όχι των τουριστών.

Πέρα από τα νησιά και τις παραλίες που βρίσκονται στο νότο, ο βορράς είναι γνωστός για την πλούσια φύση του: τροπικά δάση, ποτάμια, πλούσια πανίδα. Εκεί κατευθύνονται κυρίως αυτοί που θέλουν να κάνουν μια εκδρομή/safari στα δάση. Στην κεντρική Ταϊλάνδη υπάρχουν οι ιστορικές πόλεις Ayathaya και Sukhothai γεμάτες με ερείπια ναών καθώς και η γέφυρα του ποταμού Kwai, γνωστή από την ομώνυμη ταινία που προσελκύει πολλούς επισκέπτες.

Η Bangkok είναι όπως οι περισσότερες Ασιατικές πρωτεύουσες, γεμάτη ζωή και μυρωδιές. Βρώμικη, με κυκλοφοριακό πρόβλημα αλλά και γεμάτη ναούς, αξιοθέατα (παλάτι κτλ), απίστευτες αγορές αλλά και πολλές αντιθέσεις: από τη μια οι φτωχογειτονιές και από την άλλη περιοχές με ουρανοξύστες και εμπορικά κέντρα μεγαλύτερα από αυτά της δύσης. Ένα είναι σίγουρο, πως στην Bangkok δύσκολα θα βαρεθείς.

Επειδή είναι αδύνατον να γράψω εδώ όλα τα μέρη που αξίζει να δει κάποιος στη Ταϊλάνδη, προτιμότερο είναι να αγοράσετε έναν ταξιδιωτικό οδηγό και διαβάζοντας τον να αποφασίσετε ποια μέρη σας κεντρίζουν περισσότερο το ενδιαφέρον και να βγάλετε το δικό σας πρόγραμμα.

15. Θα βρω ένα μυστικό νησί όπως αυτό στην “Παραλία”;

Χωρίς να θέλω να σε απογοητεύσω, οι πιθανότητες να γίνεις ο νέος Di Caprio είναι μάλλον μηδαμινές. Η Ταϊλάνδη έχει αναπτυχθεί τόσο πολύ που όλες σχεδόν οι όμορφες παραλίες και νησιά έχουν ήδη ανακαλυφθεί από την τουριστική βιομηχανία. Πριν 20 χρόνια ναι θα είχες ακόμα την ευκαιρία αλλά σήμερα λίγο δύσκολο. Παρ’όλα αυτά είναι πολύ εύκολο να βρεις μια όμορφη παραλία, με λίγο κόσμο, να νοικιάσεις ένα bungalow δίπλα στην άμμο, κάτω από τους φοίνικες και να ζήσεις έτσι μέρος της δικιάς σου «Παραλίας».

16. Γαμώ τις γκόμενες μου ’παν πως έχει, θα γ**** κάθε μέρα, ε;

Η βιομηχανία του sex είναι τεράστια στην Ταϊλάνδη. Είναι δύσκολο να κατανοήσεις το μέγεθος της προτού το δεις με τα ίδια σου τα μάτια. Χιλιάδες δυτικοί άντρες (αλλά κυρίως Ασιάτες) πάνε στην Ταϊλάνδη κάθε χρόνο για σεξοτουρισμό. Κάτι που υποβιβάζει, κατά τη γνώμη μου, τη χώρα, τον πολιτισμό της και τους ανθρώπους της. Χιλιάδες γυναίκες εκδίδονται, ενώ άλλες αναζητούν έναν εύπορο τουρίστα είτε για τον παντρευτούν είτε για να τους στέλνει χρήματα αφού φύγει. Από τα συχνότερα και χειρότερα πράγματα που αντικρίζεις είναι τα ζευγάρια 18χρόνων ντόπιων κοριτσιών με αηδιαστικούς farang γέρους (δυτικοί).

Αν έχεις σκοπό να ταξιδέψεις ως την άλλη άκρη του κόσμου για το σεξ, θα προσπαθούσα να σε αποτρέψω αλλά μάλλον χωρίς αποτέλεσμα. Τουλάχιστον να είσαι αρκετά έξυπνος και να χρησιμοποιείς προφυλάξεις, προστατεύοντας τον εαυτό σου αλλά και τις κοπέλες. Το πρόβλημα με τις σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες είναι πολύ μεγάλο, λόγω της έκτασης της πορνείας.

17. Ναρκωτικά πολλά, τσάμπα και ελεύθερα, έτσι;

Ναι, ναρκωτικά υπάρχουν πολλά και κάποιοι ντόπιοι (αλλά και ξένοι) είναι ιδιαίτερα επιρρεπείς σε αυτά. Αν έχεις σκοπό να πας στην Ταϊλάνδη να κάνει ναρκοτουρισμό να πας, αν όμως ήξερες πόσοι τουρίστες συλλαμβάνονται κάθε χρόνο με ναρκωτικά, πόσοι τουρίστες έχουν φυλακιστεί και πόσοι έχουν πληρώσει υπέρογκα ποσά για δωροδοκίες για να αφεθούν ελεύθεροι θα το ξανασκεφτόσουν.

Σε διάφορα τουριστικά μέρη και κυρίως στο Koh Pha Ngan κατά το Full Moon party, κυκλοφορούν πολλά ναρκωτικά κακής ποιότητας που θέτουν σε σοβαρό κίνδυνο τους χρήστες. Επίσης η αστυνομία δεν είναι χαζή, ξέρει τι συμβαίνει. Όταν ο οδηγός του tuk tuk ή ο πλανόδιος που πουλάει κοσμήματα στην παραλία, προσπαθήσει να σας πουλήσει χόρτο, η αστυνομία το ξέρει από πιο πριν (αν δεν είναι ο ίδιος κρυφός αστυνομικός) και δεν θα κυνηγήσει τον ντόπιο αλλά τον ξένο με το παχύ πορτοφόλι. Αν μετά από όλα αυτά πιστεύετε πως αξίζει το ρίσκο, τουλάχιστον βάλτε την λογική σας να δουλέψει πριν κάνετε οτιδήποτε.

18. Τι να πάρω μαζί μου;

Όσο το δυνατόν λιγότερα πράγματα! Είναι σύνηθες φαινόμενο να παίρνουμε περισσότερα πράγματα απ’ότι πραγματικά χρειαζόμαστε για να νιώθουμε ασφάλεια. Μεγάλο λάθος. Στην Ταϊλάνδη θα βρεις οτιδήποτε χρειαστείς σε τιμές κατά πολλές φορές φθηνότερες από αυτές τις Ελλάδας. Παίρνοντας μαζί σου λίγα πράγματα θα έχεις περισσότερο χώρο στην βαλίτσα για αγορές που θα κάνεις εκεί.

Ποιος ο λόγος για παράδειγμα να κουβαλήσεις από το σπίτι σου 10 t-shirts όταν μπορείς να τα αγοράσεις εκεί προς 2-3ευρώ το ένα; Θα πάρεις καινούργια και θα σου μείνουν κι’ολας. Επίσης σε κάθε guesthouse/ξενοδοχείο μπορείς να δώσεις τα ρούχα σου για πλύσιμο, δεν υπάρχει κίνδυνος να ξεμείνεις από καθαρά ρούχα

Ένας φακός θα ήταν χρήσιμος αφού κάποιες περιοχές δεν φωτίζονται αλλά και κάποια απομακρυσμένα νησιά δεν ηλεκτροδοτούνται όλο το 24ώρο. Επίσης καλό είναι να έχεις μαζί όλα τα φάρμακα που μπορεί να χρειαστείς.

19. Τα κινητά πιάνουν, internet θα βρω;

Θα πρέπει να βρίσκεσαι σε κάποιο πολύ απομακρυσμένο μέρος της Ταϊλάνδης για να μην πιάνει το κινητό σου, αν έχεις φυσικά ενεργοποιήσει το roaming. Οι Ταϊλανδοί, όπως και οι έλληνες, έχουν μανία με τα κινητά και έτσι υπάρχει κάλυψη δικτύου σε όλη τη χώρα. Αν σκοπεύετε να μείνετε για αρκετό καιρό και να κάνετε ή να σας κάνουν τηλεφωνήματα, μπορείτε εύκολα να αγοράσετε μια κάρτα με καινούργιο νούμερο που δουλεύει με τον ίδιο τρόπο όπως και τα ελληνικά καρτοκινητά. Από την άλλη όμως, δεν θα’ταν προτιμότερο να απενεργοποιήσετε τελείως την συσκευή σας και να αποκοπείτε τελείως;

Internet cafes υπάρχουν παντού. Και αν δεν υπάρχει internet cafe, θα υπάρχει κάποιο guesthouse ή ξενοδοχείο που θα προσφέρει τη δυνατότητα σύνδεσης στο internet. Οι ταχύτητες είναι καλές και οι τιμές χαμηλές, πάντα όμως εξαρτάται από το μέρος που βρίσκεσαι. Αν πάτε σε internet cafe που απευθύνετε σε τουρίστες θα βρείτε εγκατεστημένα και προγράμματα επικοινωνίας, όπως το Windows Live Messenger (MSN) και το Skype και συνήθως στοιχίζει 0,50-2 ευρώ η ώρα. Τα ακριβότερα βρίσκονται κυρίως σε νησιά που δεν έχουν ηλεκτρικό και λειτουργούν τους υπολογιστές με ρεύμα από γεννήτρια. Τα μεγάλα ξενοδοχεία το χρεώνουν ακριβότερα. Αν πάτε σε internet cafe για ντόπιους, τα οποία κατακλύζονται από παιδιά που παίζουν παιχνίδια θα το πληρώσετε λιγότερο, μεταξύ 0,20-1ευρώ αλλά μερικές φορές οι υπολογιστές είναι αρκετά αργοί. Πάντα προσοχή γιατί οι υπολογιστές είναι γεμάτοι ιούς, οπότε συνδέστε τις συσκευές σας μόνο αν υπάρχει ιδιαίτερος λόγος.
Συνήθως τα internet cafe προσφέρουν και τηλεφωνικές υπηρεσίες για να καλέσετε Ελλάδα και εκεί μπορείτε να γράψετε και cds ή dvds με φωτογραφίες αν έχει γεμίσει η μνήμη της μηχανής σας.

[Προηγούμενη][Εισαγωγή]