Σάββατο 11 Ιουλίου 2009

Αιματοβαμμένες είναι κάθε χρόνο οι ταυροδρομίες της Παμπλόνα

Όλοι φαντάζομαι έχετε δει τις εικόνες στην τηλεόραση με τις ταυροδρομίες στην Παμπλόνα της Ισπανίας. Μερικές εκατοντάδες μεθυσμένοι τουρίστες που τρέχουν στους δρόμους της πόλης μαζί με μερικές δεκάδες εξαγριωμένους ταύρους. Κάθε χρόνο μετά το τέλος του φεστιβάλ μετράμε τραυματίες. Φέτος εκτός από τον τραυματισμό κάποιων, υπήρξε και ένας θάνατος. Αυτός ο "άτυχος", σκέφτηκε πως να τρέξεις μαζί με εξαγριωμένα ζώα που διαθέτουν μυτερά κέρατα και ζυγίζουν μερικούς τόνους είναι καλή ιδέα και το πλήρωσε με τη ζωή του. "Τραγικό" το συμβάν λένε...



photo: AP / Alvaro Barrientos

Τραγικό όμως είναι το φεστιβάλ από μόνο του. Τραγικό και αιματοβαμμένο. Γιατί αυτό που δεν ξέρουν οι περισσότεροι και που ξεχνάνε να αναφέρουν τα κανάλια, είναι πως τα ζώα αυτά, δεν τα βγάζουν έτσι απλά για βόλτα στην πόλη αλλά με τον τρόπο αυτό τα οδηγούν σε αρένες όπου αργότερα θα θανατωθούν, συνεχίζοντας το μακάβριο "άθλημα" των ταυρομαχιών.

Και ρωτάω εγώ, ποιος είναι ο άτυχος στη συγκεκριμένη περίπτωση; Ο δρομέας που πέθανε άδικα μεν αλλά λόγω δικής του βλακείας δε, κάποιος ταυρομάχος που αν είναι εξαιρετικά "άτυχος" ή απρόσεκτος θα του τη φέρει κάποιος ταύρος στην αρένα ή οι χιλιάδες ταύροι που σφαγιάζονται κάθε χρόνο στις αρένες κατά αυτό το αιμοβόρικο και βάρβαρο "σπορ";

Ας υποθέσουμε πως καμιά εκατοστή τύποι γεμάτοι χαρά οδηγούν εσάς προς μια αρένα με σκοπό να σας σκοτώσουν, θα πηγαίνατε σαν τα πρόβατα στη σφαγή ή θα τους ορμούσατε και'σείς και όποιον πάρει ο χάρος; Ένστικτο αυτοσυντήρησης ονομάζεται αυτό και το διαθέτουν και οι άνθρωπο και τα υπόλοιπα ζώα.
Κυριακή 28 Ιουνίου 2009

Περπατώντας στην Κίνα για ένα χρόνο, αξύριστος


Αυτό το καταπληκτικό ταξιδιωτικό video το πέτυχα στο youtube και είπα να το μοιραστώ μαζί σας.

Ο Γερμανός Christoph Rehage ξεκίνησε το ταξίδι του τον Νοέμβρη του 2007 από το Πεκίνο και είχε σκοπό να επιστρέψει στην Γερμανία με τα πόδια. Μπορεί να μην τα κατάφερε να περπατήσει ως τη Γερμανία, όμως κατάφερε σε ένα χρόνο να διασχίσει όλη την Κίνα περπατώντας πάνω από 4500 χλμ!

Ολόκληρο το ταξίδι του το έχει καταγράψει στο blog του ενώ στη σελίδα του στο youtube έχει ανεβάσει μια σειρά από 100 περίπου βιντεάκια που τράβηξε στη διαδρομή. Αξίζει να τα επισκεφτείτε.

Παρασκευή 26 Ιουνίου 2009

Ryanair: Μεταφορά αποσκευών από τους επιβάτες

Η low-cost αεροπορική εταιρία Ryanair εκπλήσει τους πάντες για άλλη μια φορά. Μετά από τις ανακοινώσεις ότι θα χρεώνει τους επιβάτες της για τη χρήση της τουαλέτας, ότι οι υπέρβαροι θα πρέπει να πληρώνουν περισσότερο και ότι καταργεί το check in, τώρα ανακοινώνει πως οι επιβάτες θα πρέπει να κουβαλάνε τις αποσκευές τους μέχρι το αεροπλάνο μόνοι τους!

Ryanair

Τέρμα οι εποχή που δίναμε τις βαλίτσες στο check in, τους βάζαν το αυτοκολλητάκι και τις αποχαιρετούσαμε καθώς ο κινούμενος ιμάντας τις εξαφάνιζε στα άδυτα του αεροδρομίου, για να τις ξαναδούμε με μαγικό τρόπο στο αεροδρόμιο του προορισμού μας, βγαίνοντας από τα άδυτα του αντίστοιχου αεροδρομίου με τη χρήση ενός άλλου κινούμενου ιμάντα. Πλέον οι επιβάτες, τουλάχιστον αυτοί της συγκεκριμένης εταιρίας, θα πρέπει να κουβαλάνε τις αποσκευές τους μόνοι τους, να περνάνε με αυτές τον έλεγχο ασφαλείας, να τις ανεβάζουν μαζί τους στο λεωφοριάκι που σε πάει στο αεροσκάφος και να τις αφήνουν δίπλα στις σκάλες την ώρα που επιβιβάζονται. Πάλι καλά δηλαδή που δεν θα πρέπει να τις πάρουν στον ώμο και να τις βάλουν στο χώρο των αποσκευών. Τουλάχιστον όχι ακόμη!

Κάτι από ΚΤΕΛ μου θυμίζει εμένα αυτό. Βέβαια ακόμη και στα υπεραστικά λεωφορεία άλλων χωρών, στην Ελλάδα δεν νομίζω πως εφαρμόζεται ακόμα, έχουν ξεκινήσει να εφαρμόζουν κάτι αντίστοιχο με το check in των αεροδρομίων, όπου αφήνεις τις αποσκευές σου και οι υπάλληλοι τις μεταφέρουν και ανεβάζουν στο λεωφορείο.

Αποσκευές

Η απόφαση αυτή της εταιρίας πάντως δεν πρόκειται να περάσει έτσι εύκολα. Ήδη έχουν αρχίσει οι διαμαρτυρίες όχι μόνο από τους επιβάτες αλλά και από τα αεροδρόμια, τις άλλες αεροπορικές εταιρίες και διάφορους άλλους:

  • Οι επιβάτες αντιδρούν γιατί αυτοί είναι που θα πρέπει να υποστούν όλη την ταλαιπωρία. Φαντάσου να ταξιδεύεις με κανα-δυο κουτσούβελα και εκτός από τα μωρά, τα καροτσάκια τους, τις τσάντες με τις πάνες τους κλπ να πρέπει να κουβαλάς και τις βαλίτσες σου.
  • Οι υπεύθυνοι των αεροδρομίων αντιδρούν γιατί κάτι τέτοιο θα φέρει το χάος στα αεροδρόμια με επιβάτες φορτωμένους σαν τα ζώα να ψάχνουν την πτήση τους.
  • Οι αεροπορικές εταιρίες αντιδρούν γιατί και οι δικοί τους επιβάτες επηρεάζονται από το γεγονός ότι θα πρέπει να περιμένουν στην ουρά την ώρα που τα γίνεται ο έλεγχος των αποσκευών των επιβατών της Rayanair, κάτι που θα καθυστερεί κατά πολύ τη διαδικασία.
  • Τα καταστήματα των αεροδρομίων αντιδρούν γιατί οι πωλήσεις τους θα μειωθούν, αφού κανένας φορτωμένος επιβάτης δεν θα έχει όρεξη για βόλτες στα duty free αλλά ούτε και θα μπορεί να κινηθεί μέσα σε αυτά, κουβαλώντας τις αποσκευές του.
  • Οι συνδικαλιστικοί φορείς αντιδρούν γιατί σκοπός της εταιρίας με το μέτρο αυτό δεν είναι παρά η περαιτέρω μείωση του προσωπικού της και έτσι νέες απολύσεις είναι ορατές.

Και ποιος δεν αντιδρά δηλαδή; Και κανείς τους δεν έχει και άδικο. Ευτυχώς για να πραγματοποιηθεί κάτι τέτοιο θα πρέπει να συμφωνήσουν και τα αεροδρόμια, οπότε ας ελπίσουμε πως κάτι τέτοιο δεν θα γίνει.

Ίσως να είναι άλλο ένα τηλεπικοινωνιακό τρικ της εταιρίας, που όπως έχει αποδείξει πάμπολλες φορές πιστεύει στο “Οποιαδήποτε δημοσιότητα είναι καλή δημοσιότητα“. Το μέλλον θα δείξει.

Camping στη Φολέγανδρο

Η Φολέγανδρος έχει ένα οργανωμένο κάμπινγκ, το κάμπινγκ Λιβάδι. Δυστυχώς είναι από τα πιο μέτρια camping που έχω μείνει σε Ελληνικό νησί αλλά και γενικά.

Το camping βρίσκεται στα νοτιοανατολικά του νησιού, δίπλα στην μέτρια παραλία Λιβάδι. Το λιμάνι απέχει 1 χιλιόμετρο από το camping και μεταξύ των δυο δεν υπάρχει συγκοινωνία, πέρα από ένα πουλμανάκι που κάνει τη διαδρομή όταν έρχεται πλοίο. Αν λοιπόν δεν έχετε μεταφορικό μέσο, πρέπει να κάνετε τη διαδρομή με τα πόδια. Από το λιμάνι υπάρχει λεωφορείο για τη χώρα. Το ίδιο και για την επιστροφή όπου μάλιστα το τελευταίο λεωφορείο είναι πριν τα μεσάνυχτα. Αν δηλαδή θέλετε να πάτε για μπάνιο, να γυρίσετε στο κάμπινγκ και το βράδυ να βγείτε, πρέπει να κάνετε τη διαδρομή 4 φορές. Επίσης γύρω από το camping δεν υπάρχει τίποτα. Ο κοντινότερος “πολιτισμός” είναι το λιμάνι.

Μέσα στο χώρο του κάμπινγκ δεν υπάρχει παρά ελάχιστη φυσική σκιά από δέντρα και είναι σχεδόν αδύνατον να βρείτε να στήσετε εκεί. Πρέπει να αρκεστείτε σε κάποιες πολύ λεπτές καλαμωτές που προσπαθούν να κάνουν σκιά αλλά δεν τα καταφέρνουν. Αποτέλεσμα είναι το γνωστό σκηνή-καζάνι από νωρίς το πρωί. Αλλά σαν να μην έφτανε αυτό, στο σημείο πνέουν δυνατοί άνεμοι και είσαι με το φόβο πως θα πάρει τη σκηνή ο αέρας.

Οι τουαλέτες είναι άλλη ιστορία. Λίγες και βρώμικες. Όσο ήμασταν εκεί, τα πρωινά δεν είχαν νερό οπότε καταλαβαίνετε τι κατάσταση επικρατούσε. Από κάποιο σημείο και μετά τις κλείδωναν και όποιος ήθελε να τις χρησιμοποιήσει, καλή του τύχη. Ζεστό νερό (όταν είχε νερό) δεν θυμάμαι να είχε αλλά έτσι κι αλλιώς δεν χρησιμοποιώ ζεστό για να πω μετά βεβαιότητος. Κάποιοι γνωστοί μας απηύδησαν και τη δεύτερη μέρα τα μάζεψαν και πήγανε σε άλλο νησί.

Το νησί της Φολεγάνδρου πάντως είναι πανέμορφο και είναι κρίμα που το μοναδικό του κάμπινγκ βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση. Σε καμία περίπτωση μην αλλάξετε προορισμό λόγω του κάμπινγκ. Κάντε την καρδιά σας πέτρα και ανεχτείτε την κατάσταση για λίγες μέρες ή αν μπορείτε βρείτε κάποιο φτηνό δωμάτιο και μείνετε εκεί. Το νησί θα σας αποζημιώσει και με το παραπάνω.

Εγώ ήμουν εκεί το 2003 και ήλπιζα πως μέχρι τώρα ίσως να έχουν βελτιωθεί κάπως τα πράγματα αλλά δυστυχώς έμαθα πως μέχρι και πέρυσι ήταν τα ίδια. Αν κάποιος πήγε ή θα πάει φέτος ή έχει νεότερες πληροφορίες ας μας ενημερώσει.

Πέμπτη 25 Ιουνίου 2009

Αγαπημένα ταξιδιωτικά sites

Σαββατοκύριακο στο Ναύπλιο, τριήμερο στην Πράγα, roadtrip στην Καλιφόρνια ή πολύμηνο backpacking στη νοτιοανατολική Ασία; Για ότι είδους ταξίδι και να ετοιμάζεσαι πάντα πρώτα αναζητείς πληροφορίες για τον προορισμό σου. Έτσι μπορείς να αποφασίσεις που θα μείνεις, ποια αξιοθέατα θες να επισκεφτείς, τι άλλο θα κάνεις εκεί κλπ. Πως μαζεύουμε λοιπόν πληροφορίες για τον προορισμό μας; Πρώτα θα ρωτήσουμε κάποιον γνωστό μας που έχει πάει, στη συνέχεια θα πάρουμε κάποιο ταξιδιωτικό οδηγό και τέλος θα αρχίσουμε τις αναζητήσεις στο internet, όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά. Ας ασχοληθούμε λοιπόν λίγο με τις αναζητήσεις στο διαδίκτυο. Σίγουρα ο καθένας έχει τα δικά του αγαπημένα sites για να αντλεί ταξιδιωτικές πληροφορίες και αυτή εδώ είναι η λίστα με τα δικά μου.

Ελληνικά ταξιδιωτικά sites

Travelstories.gr

Η πρώτη μου στάση είναι στο forum του travelstories όπου με την Αναζήτηση Πληροφοριών και τις Ταξιδιωτικές Ιστορίες είναι πολύ πιθανό να βρω κάποιον που έχει γράψει ήδη για τον προορισμό μου. Αν όχι, μετά το τέλος της αναζήτησής στα υπόλοιπα sites επιστρέφω και ανοίγω νέο θέμα ζητώντας πληροφορίες.

Traveltips.gr

Η επόμενη στάση είναι σε ένα άλλο ελληνικό site. Ειδικά αν πρόκειται για κάποια χώρα της Ασίας, της Αφρικής ή της Νότια Αμερικής που έχουν επισκεφτεί ο Σωτήρης και η Μαρία, το πιθανότερο είναι πως εκεί θα βρω μαζεμένες πολλές και χρήσιμες πληροφορίες. Περνάω και μια βόλτα από το forum μήπως έχω γραφτεί κάτι εκεί.

Εδώ τελειώνουμε προς το παρόν με το ελληνικό διαδίκτυο και περνάμε στο ξένο.

Αναζήτηση γενικών πληροφοριών

Wikitravel

Από εδώ συνήθως ξεκινάω για να βρω τις βασικές πληροφορίες για ένα μέρος, όπως τις έχουν γράψει οι χρήστες του wiki.

Lonely Planet

Αν δεν έχω ήδη στα χέρια μου τον ταξιδιωτικό οδηγό της χώρας που θα πάω, στο site των οδηγών Lonely Planet θα βρω όλες τις βασικές πληροφορίες. Εκεί θα κατεβάσω δωρεάν σε μορφή pdf τα εισαγωγικά κομμάτια του κάθε κεφαλαίου και τα οποόα θα διαβάσω αργότερα.

Virtualtourist

Στο site αυτό χιλιάδες άνθρωποι γράφουν τις γνώμες, τις εμπειρίες και τις συμβουλές τους για κάθε πόλη και χωριό του κόσμου. Θα βρείτε πληροφορίες και κριτικές για αξιοθέατα, ξενοδοχεία, εστιατόρια, εκδρομές, κινδύνους κλπ.

Tripadvisor

Όπως ακριβώς και το virtualtourist το site αυτό περιέχει πληροφορίες και συμβουλές γραμμένες από χιλιάδες μέλη.

Wikipedia

Οι πληροφορίες δεν είναι τόσο πολύ ταξιδιωτικές όσο γενικές για τη χώρα ή την πόλη αλλά το να μάθεις για τον τόπο είναι μέρος του ταξιδιού.

Εξειδικευμένα

Travelfish

Αν πρόκειται να πραγματοποιήσω ταξίδι στη ΝΑ Ασία, η πληρέστερη και πιο ενημερωμένη πηγή πληροφοριών είναι αυτό το site. Ότι χρειάζομαι υπάρχει εδώ, τα αξιοθέατα, τα ξενοδοχεία, οι πληροφορίες για τις μετακινήσεις. Δεν υπάρχει πληρέστερο site για τις συγκεκριμένες χώρες.

Talesofasia

Για ταξίδι στην Καμπότζη αυτό είναι το μοναδικό site που χρειάζεσαι. Όλες οι πληροφορίες για τη χώρα υπάρχουν εκεί.

Thorntree travel forum

Το forum του Lonely Planet είναι το μέρος που μπορείς να ρωτήσετε τις πιο εξειδικευμένες ερωτήσεις. Θέλετε να μάθετε τα νεότερα για τη visa στο Μιανμάρ ή αν υπάρχει τρόπος να πάτε από το Kampot στο Koh Kong πάνω από τα βουνά ώστε να μην περάσετε πάλι από την Phnom Penh; Στο Thorntree υπάρχει πάντα κάποιος που το έχει κάνει πρόσφατα και θα σας πει τα μυστικά.

Αναζήτηση για αεροπορικά εισιτήρια και ξενοδοχεία σε δυτικές χώρες

Kayak

Expedia

Orbitz

Ψάχνω πάντα σε όλα αυτά και όλο και κάποια προσφορά βρίσκω. Αγαπημένο μου είναι το kayak αλλά πάντα ρίχνω μια ματιά και στα υπόλοιπα. Μπορείς με πιστωτική κάρτα να κλείσεις επιτόπου μόλις βρεις αυτό που ψάχνεις.

Διαμονή

Couchsurfing

Hospitality Club

Αν θέλω να τη βγάλω οικονομικά και να γνωρίσω κόσμο, τότε η φιλοξενία μέσω του δικτύου couchsurfing είναι η καλύτερη λύση. Εκατομμύρια μέλη σε όλο τον κόσμο προσφέρουν τον καναπέ τους και μια ξενάγηση στην πόλη τους σε άλλους ταξιδιώτες. Ομοίως και το Hospitality Club.

Hostel World

Hostels.net

Αναζήτηση για hostels σε οποιαδήποτε πόλη με κριτικές και φωτογραφίες για το καθένα. Αν θέλεις μπορείς να κάνεις κράτηση μέσω των sites αυτών.

Χάρτες και εναέρια όψη

Google Maps (Google Earth)

Όχι μόνο μπορείς μέσω των εναέριων φωτογραφιών να δεις τις περιοχές που θα πας, να συγκρίνεις αποστάσεις, να δεις φωτογραφίες που έχουν βάλει άλλοι χρήστες αλλά μπορείς να ανακαλύψεις και μέρη που δεν υπάρχουν σε ταξιδιωτικούς οδηγούς ή χάρτες. "Αυτή η παραλία στην νότια Εύβοια που βλέπω από ψηλά και δεν πάει καν δρόμος φαίνεται πολύ ενδιαφέρουσα." Επίσης αν πρόκειται να κάνεις ταξίδι με αυτοκίνητο μπορείς με μια εύκολη αναζήτηση να σου βγάλει στο χάρτη τη διαδρομή και μετά εσύ να την τροποποιήσεις όπως θες. Με την υπηρεσία streetview μπορείς μάλιστα να "μπεις" στο δρόμο και να την ακολουθήσεις σαν να είσαι εκεί.

Bing Maps

Ομοίως με το google earth. Εδώ η υπηρεσία που με εντυπωσιάζει περισσότερο είναι το aerial view, όπου μπορείς να δεις σαν από ελικόπτερο διάφορες πόλεις και υπό διαφορετικές γωνίες.

Μεταφορικά μέσα

Seat Guru

Θα ταξιδέψετε με αεροπλάνο και θέλετε να μάθετε πια είναι η πιο άνετη θέση στο συγκεκριμένο αεροσκάφος; Σε αυτό το site θα το βρείτε, μαζί για με πληροφορίες για κάθε αεροπορική εταιρία και τύπο αεροσκάφους που χρησιμοποιεί.

The Man in Seat Sixty-One

Για ταξίδι με τραίνο, όλες οι πληροφορίες για δρομολόγια, αμαξοστοιχίες, διαδρομές κτλ υπάρχουν εδώ.

Blogs άλλων ταξιδιωτών

Travelpod

Travel Blog

Ιστορίες από πρώτο χέρι. Τα sites αυτά φιλοξενούν αποκλειστικά blogs ταξιδιωτών και μέσα από τις δικές τους ιστορίες και εμπειρίες μπορείς να συλλέξεις πάρα πολύ ενδιαφέρουσες πληροφορίες. Όρεξη μόνο να έχεις να διαβάζεις.

Καιρός και συνάλλαγμα

Yahoo! Weather

Ίσως να υπάρχουν και καλύτερα sites για να ελέγξεις τον καιρό, εγώ από συνήθεια χρησιμοποιώ αυτό.

XE

Πάντα είναι καλό να ξέρεις την αναλογία του συναλλάγματος ώστε να μην σε μην σε κλέψουν στην αλλαγή. Στο site αυτό υπάρχει μετατροπέας για όλα τα νομίσματα του κόσμου.

Αν μετά από όλα αυτά νιώθω πως κάτι μου λείπει, ξεκινάω τις αναζητήσεις στο google για ότι άλλο βρω. Αν και συνήθως τα παραπάνω επαρκούν.

Αυτά είναι τα δικά μου αγαπημένα sites. Σίγουρα υπάρχουν και άλλα πολλά τα οποία δεν γνωρίζω. Αν ξέρετε άλλο χρήσιμο site που λείεπει από τη λίστα, μοιραστείτε το μαζί μας.

Τρίτη 23 Ιουνίου 2009

Ρε μπας και η ζωή δεν τελειώνει στα -αντα;

Είτε το πιστεύετε είτε όχι, έφτιαξε επιτέλους ο καιρός και εδώ στο Όρεγκον. Ξύπνησαν λοιπόν οι Ορεγκόνιανς από τη χειμερία νάρκη τους και βγήκαν έξω. Πλημμύρισαν έτσι τα πάρκα από μισόγυμνους ασπρουλιάρηδες που σύντομα από τον ήλιο θα είναι πιο ερυθρόδερμοι και από αυτούς από τους οποίους κλέψαν τη γη τους, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία.

Βγήκαν έξω λοιπόν, άλλοι σε πάρκα και παραλίες και άλλοι πήραν τα βουνά και τα φαράγγια να απολαύσουν την υπέροχη ανοιξιάτικη φύση. Μετά από ένα δραστήριο σαββατοκύριακο, έβαλα σήμερα να δω ειδήσεις και τα κακά μαντάτα άρχισαν να φτάνουν: κάποιοι πνίγηκαν γιατί βούτηξαν σε ποτάμια με ρεύματα και θερμοκρασία νερού 10 C, ένας ορειβάτης στο Mt Hood έπεσε από ύψος 150μέτρων και από θαύμα επέζησε και κάποιος άλλος εκεί που έκανε πεζοπορία με την παρέα του στο φαράγγι του ποταμού Columbia έπεσε από 20 μέτρα ύψος και έσπασε κάτι παΐδια.

Αφήνω στην άκρη τα περισσότερα από τα παραπάνω τραγικά γεγονότα και εστιάζω στο τελευταίο για να μπω επιτέλους στο θέμα. Ο πεζοπόρος αυτός λοιπόν, που σήμερα είναι στο νοσοκομείο, δεν είναι και κανέναν νεούδι. Πόσων χρονών είναι θα μου πεις για να πηγαίνει για πεζοπορίες στις χαράδρες, 40, 50 άντε 60....;; 90 ετών είναι ο κύριος που παρά τα χρόνια του δεν φαίνεται να κωλώνει! Η παρέα του; Όλοι τους είναι μέλη σε όμιλο πεζοπόρων και ηλικίας από 75 ετών και πάνω!

Σοκ έπαθα όταν τα άκουσα όλα αυτά. Εγώ στην Ελλάδα είχα μάθει πως μετά τα 70 κλείνεσαι (ή μάλλον σε κλείνουν) σε κανά ΚΑΠΗ και περνάς τις ώρες σου παίζοντας χαρτιά, βλέποντας τηλεόραση και άντε να πας καμιά ημερήσια εκδρομή ως το Λουτράκι. Τώρα βέβαια που το σκέφτομαι, θυμάμαι και κάτι backpackers στο Λάος, στην Ταϊλάνδη και στο Μεξικό ηλικίας άνω των 60 (όχι Έλληνες βέβαια) και αρχίζω και αναθεωρώ.

Ακόμη και έτσι βέβαια δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου σε τέτοιες ηλικίες αλλά μετά από όλα αυτά, ευελπιστώ πως υπάρχει ελπίδα. Θα σας πω με σιγουριά σε καμιά 50ριά χρόνια. Μέχρι τότε δέχομαι απόψεις.

Σάββατο 20 Ιουνίου 2009

Ο Ναός της Τίγρης στην Ταϊλάνδη

Πριν από μερικούς μήνες είχα μια συζήτηση με την fieryfairy σχετικά με το Ναό της τίγρης (Wat Pha Luang Ta Bua) στην Ταϊλάνδη. Πρόσφατα έπεσα πάλι πάνω σε ένα άρθρο στην ελληνική blogόσφαιρα για το συγκεκριμένο ναό και έτσι αποφάσισα να γράψω δυο λόγια.

Η ιστορία ξεκινάει κάπως έτσι:
Το 1999 μοναχοί του ναού Wat Pha Luang Ta Bua βρήκαν ένα ορφανό τιγράκι και το περιέθαλψαν αλλά δυστυχώς αυτό πέθανε. Στη συνέχεια όπως οι ίδιοι οι μοναχοί λένε, χωρικοί άρχισαν να τους πηγαίνουν τίγρεις και άλλα άγρια ζώα και αυτοί τα φροντίζουν έχοντας τα σαν κατοικίδια. Κάποια στιγμή, δεν γνωρίζω πότε, οι μοναχοί άνοιξαν τις πόρτες του ναού στους τουρίστες που επί αμοιβής μπορούν να επισκεφτούν το ναό, να φωτογραφίσουν και να χαϊδέψουν τις τίγρεις.

Μέχρι εδώ μπορεί να ακούγονται πολύ όμορφα και χαρμόσυνα όλα αυτά αλλά μάλλον ξεχνάμε κάποια πράγματα. Οι τίγρεις είναι άγρια ζώα, δεν είναι κατοικίδια. Η φιλοξενία τους στο συγκεκριμένο ναό δεν γίνεται με σκοπό να αφεθούν κάποια στιγμή ελεύθερα στη φύση όπως αρμόζει να σε τέτοια ζώα αλλά κρατούνται φυλακισμένα για όλη τους τη ζωή. Μάλιστα τα περισσότερα από αυτά πεθαίνουν πρόωρα. Περίπου 1000 τουρίστες επισκέπτονται καθημερινά το ναό. Αριθμός καθόλου ευκαταφρόνητος. Ποίος πιστεύει πως αυτά τα ζώα μπορούν να δέχονται τόσους “επισκέπτες” καθημερινά όταν από φύση τους είναι ζώα μοναχικά;

Εκτός από αυτά, οι συνθήκες φυλάκισης τους είναι άλλο θέμα. Οι τίγρεις δεν ζουν ελεύθερες φυσικά όπως θέλουν να λένε, αλλά σε κλουβιά. Κατά το μεγαλύτερο μέρος της μέρας είναι κλειδωμένες στα κλουβιά τους και κατά τις ώρες που ο ναός γεμίζει τουρίστες τις βγάζουν από τα κλουβιά προς τέρψη του φιλοθεάμονος κοινού. Όμως ακόμη και τότε οι περισσότερες παραμένουν αλυσοδεμένες ή με λουριά στο λαιμό κάτω από τον καυτό Ταϊλανδέζικο ήλιο. Επίσης αν παρατηρήσει κανείς τη συμπεριφορά των ζώων παρατηρεί πως οι κινήσεις τους είναι ελάχιστες, δεν σηκώνονται και δεν περπατάνε κάτι που δείχνει πως είναι πολύ πιθανόν να είναι ναρκωμένες.

Tiger Temple Thailand, caged tiger

Θέλετε να μάθετε λίγα πράγματα ακόμα; Σύμφωνα με έρευνες οργάνωσης για την προστασία των ζώων, υπάρχουν στοιχεία για τα κάτωθι:
  • παράνομη διακίνηση τίγρεων και αγορά τους στη μαύρη αγορά από λαθροκυνηγούς στο γειτονικό Λάος.
  • κακομεταχείριση και βιαιότητες εναντίων των ζώων όπως χτυπήματα με ξύλα, σφίξιμο των όρχεων, μπουνιές, κλωτσιές, τράβηγμα από την ουρά κα.
  • Άθλιες συνθήκες διαβίωσης σε μικρά κλουβιά. Συγκεκριμένα οι τίγρεις είναι κλειδωμένες σε κλουβιά 5 φορές μικρότερα από αυτά που επιβάλουν οι διεθνείς οργανισμοί για την κράτηση ζώων.
  • παράνομη αναπαραγωγή διαφορετικών μεταξύ τους ειδών χωρίς την απαραίτητη μελέτη με αποτέλεσμα τα νεογέννητα να πεθαίνουν, να αντιμετωπίζουν προβλήματα και να είναι αυστηρώς ακατάλληλα για ελευθέρωση στη φύση.
Tiger Temple Thailand, tiger in cage

Γιατί λοιπόν γίνονται όλα αυτά;
Τα πράγματα είναι απλά. Οι μοναχοί και οι υπόλοιποι εμπλεκόμενοι στο ναό, έχουν στήσει γύρω από τις τίγρεις μια ολόκληρη επιχείρηση. Εκτός από την είσοδο των 8ευρώ (μην το θεωρείται καθόλου ευκαταφρόνητο ποσό, στην Ταϊλάνδη είναι πολλά λεφτά), χρεώνουν άλλα 20ευρώ για να φωτογραφηθείς με τις τίγρεις ενώ έχουν και ένα μικρό στρατό από εθελοντές που δουλεύουν αφιλοκερδώς! Οι αρχές τις Ταϊλάνδης φυσικά αδιαφορούν και οι διεθνής οργανώσεις για την προστασία των ζώων δυστυχώς δεν μπορούν να επέμβουν.

Tiger Temple Thailand, tiger abused

Φιλοζωικές οργανώσεις και έμπειροι ταξιδιώτες καλούν εδώ και χρόνια για μποϊκοτάρισμα του ναού. Ευρωπαϊκά πρακτορεία αρνούνται να περιλάβουν το ναό στο πρόγραμμα των εκδρομών τους ενώ έγκυροι ταξιδιωτικοί οδηγοί (όπως το travelfish.org και μέχρι προσφάτως και το Lonely Planet) προτρέπουν τους αναγνώστες τους να το αποφύγουν.

Δυστυχώς όποιος έχει πάει στην Ταϊλάνδη έχει δει πως εκδρομές για το συγκεκριμένο “αξιοθέατο” διαφημίζεται σε όλα τα ταξιδιωτικά γραφεία και οι επισκέπτες συνεχώς αυξάνονται. Μέχρι να γίνει λοιπόν κάτι για τα κακόμοιρα αυτά ζώα, καλώ όποιον έχει σκοπό να πάει στην Ταϊλάνδη να μην ενισχύσει με την επίσκεψη του το ναό αυτό και να ενημερώσει και άλλους ανυποψίαστους ταξιδιώτες για την αλήθεια πίσω από τις φωτογραφίες χαμογελαστών τουριστών που χαϊδεύουν τις τίγρεις.

Ολόκληρη η αποκαλυπτική έρευνα της οργάνωσης Care for the Wild International (CWI) υπάρχει στην ιστοσελίδα τους: Tiger Temple - Exploiting the Tiger for Tourist Dollars.

Πολύ θα ήθελα να διαβάσω τη γνώμη σας. Πιστεύετε πως ο ναός αυτός πραγματικά προστατεύει τις τίγρεις και τους παρέχει τις καλύτερες συνθήκες διαβίωσης ή πως ζώα σαν αυτά πρέπει να προστατεύονται αλλά στο φυσικό τους περιβάλλον, μακριά από ανθρώπους, όπως είναι στη φύση τους;
Πέμπτη 21 Μαΐου 2009

Air New Zealand: Ραντεβού στο αέρα

Air New Zealand matchmaking

Κάποιοι θα νομίζουν πως τους κάνουμε διαφήμιση αλλά μάλλον το τμήμα marketing της εταιρίας έχει πάρει φωτιά. Μετά από το πολύ καλό διαφημιστικό με τους γυμνούς υπαλλήλους, η εταιρεία λανσάρει μια νέα υπηρεσία με σκοπό να βρει ταίρι στους μοναχικούς επιβάτες.

Όσοι επιβάτες το επιθυμούν, μπορούν να γραφτούν στο site www.thematchmakingflight.com, να δημιουργήσουν το προσωπικό τους προφίλ και να έρθουν σε επαφή με τους υπόλοιπους ενδιαφερόμενους. Έχοντας έτσι μια πρώτη διαδικτυακή γνωριμία, θα πραγματοποιήσουν το πρώτο τους ραντεβού στον αέρα, κατά τη διάρκεια της ολονύκτιας πτήσης.

Η πρώτη τέτοιου είδους πτήση θα γίνει από το Λος Άντζελες των ΗΠΑ στο Όκλαντ της Νέας Ζηλανδίας στις 13 Οκτωβρίου, η τιμή των εισιτηρίων ανέρχεται στα $780 και περιλαμβάνει πάρτυ πριν την πτήση και χορό μετά. Μέχρι στιγμής έχουν δηλώσει συμμετοχή 171 άτομα, άντρες και γυναίκες κυρίως από Αμερική και Νέα Ζηλανδία.

Το ερώτημα τώρα είναι το εξής. Αν η επιλογή που θα κάνεις διαδικτυακά αποδειχθεί ατυχής και το ραντεβού πάει κατά διαόλου, τι δικαιολογία μπορείς να βρεις μέσα σε ένα αεροπλάνο για να εξαφανιστείς; Κάτι μου λέει πως θα πρέπει να το υπομείνεις για 13 ώρες, όσο δηλαδή κρατάει η πτήση!
Τρίτη 19 Μαΐου 2009

Air New Zealand: Δεν έχουμε τίποτα να κρύψουμε



Με το πρωτότυπο αυτό διαφημιστικό σποτάκι, οι αερογραμμές της Νέας Ζηλανδίας θέλουν να πουν πως στις τιμές τους δεν υπάρχουν κρυφές χρεώσεις από αυτές που συνηθίζουν οι αεροπορικές εταιρίες.

Για όσους δεν το πρόσεξαν με την πρώτη, ξαναδείτε το βιντεάκι και προσέξτε την ενδυμασία των υπαλλήλων της αεροπορικής εταιρίας. Τα ρούχα που φαίνεται να φοράνε δεν είναι παρά ζωγραφιστά. Μάλιστα στο διαφημιστικό δεν εμφανίζονται ηθοποιοί αλλά πραγματικοί υπάλληλοι, ανάμεσα τους και ο CEO της εταιρίας.

Φυσικά οι δημιουργοί του διαφημιστικού φρόντισαν να καλύψουν διάφορους τρόπους τα επίμαχα σημεία των πρωταγωνιστών και το αποτέλεσμα όχι μόνο να μην προκαλεί αλλά να είναι και χιουμοριστικό. Προσέξτε τις εκφράσεις στα πρόσωπα των ταξιδιωτών στην όψη των γυμνών υπαλλήλων καθώς και το σχόλιο που κάνει η κυριούλα στο τέλος του σποτ προς τη φίλη της!

Προσωπικό soundtrack σε 9μηνο ταξίδι στην ΝΑ Ασία

Έχω ένα μικρό και ταπεινό mp3 player, χωρητικότητας μόλις 1GB που όμως με έχει βγάλει ασπροπρόσωπο εδώ και 3 χρόνια. Είναι μικροσκοπικό και έτσι με βολεύει πολύ και δεν σκέφτομαι να το αντικαταστήσω μέχρι να τα φτύσει. Αν και είναι πολύ βολικό για μέσα στην πόλη και για μικρά ταξίδια, όταν ήρθε η ώρα να το πάρω μαζί μου σε μεγάλο (πολύμηνο) ταξίδι προβληματίστηκα για το τι να πρωτοβάλω. Μετά από ώριμη σκέψη (=το βράδυ πριν το ταξίδι κατά τις 3 το πρωί, μέσα στον πανικό, μαζί με άλλα 100 πράγματα που είχα αφήσει για τελευταία στιγμή) αποφάσισα τα 20-25 album που χωράνε να είναι δείγματα από τα διάφορα είδη μουσικής που ακούω, κάθε ένα για διαφορετική ώρα και mood. Έτσι και έκανα.

Τους πρώτους 3 μήνες του ταξιδιού μου δεν είχα πρόβλημα. Έτσι κι αλλιώς σπάνια άκουγα μουσική (πράγμα σπάνιο για μένα). Προτιμούσα να έχω όλες τις αισθήσεις μου στραμμένες στις πρωτόγνωρες καταστάσεις που συναντούσα καθημερινά. Τα ακουστικά όχι μόνο σε απομονώνουν από το περιβάλλον αλλά σε κάνουν να φαίνεσαι απρόθυμος για επικοινωνία, κανείς δεν θα έρθει να σου μιλήσει όταν φοράς ακουστικά.

Όταν ξεκίνησα να ακούω μουσική περισσότερο, κυρίως στα λεωφορεία όταν δεν είχα παρέα και στο κρεββάτι πριν κοιμηθώ, άρχισα να βαριέμαι τη μουσική που είχα μαζί μου. Δεν είχα προνοήσει να πάρω από το σπίτι ένα dvd γεμάτο με μουσικές για να αλλάζω που και που το περιεχόμενο του mp3 player. Έτσι άρχισα να ψάχνω μουσική από αλλού. Αντάλλαξα κάποια albums με άλλους ταξιδιώτες, βρήκα και κάποιους καλούς δίσκους στο pc ενός hostel στην Κίνα και κάπως ανανεώθηκα.

Κάπου στην πορεία όμως μου συνέβη κάτι περίεργο. Δεν ξέρω αν έχει σχέση το γεγονός ότι είχα να συναντήσω Έλληνα και να μιλήσω ελληνικά για μήνες ή ίσως ότι είχα αρχίσει να νοσταλγώ κάπως την Ελλάδα άλλα άρχισε να μου λείπει η ελληνική μουσική. Ελληνική μουσική δεν εννοώ βέβαια τα λαϊκά (που είναι το πρώτο πράγμα που σου έρχεται στο μυαλό και τα οποία δεν αντέχω έτσι κι αλλιώς), εννοώ διάφορες μουσικές που μου αρέσουν με ελληνικό στίχο.

Από κάποιο σημείο και μετά, όπου έβρισκα γρήγορο internet, κατέβαζα και έναν αγαπημένο δίσκο τον οποίο και άκουγα για καμιά βδομάδα μέχρι που τον βαριόμουνα και έψαχνα για άλλο. Στο τέλος οι μισοί δίσκοι στο player ήταν ελληνόφωνοι!

Ελάχιστα ήταν τα album που άντεξαν από την αρχή έως το τέλος του ταξιδιού. 9 μήνες είναι αυτοί. Αν και τα μουσικά μου γούστα δεν έχουν καμία σημασία, για όσους ενδιαφέρονται αυτά ήταν: ένα live των Mano Negra, ένα δικό μου best of του Τζίμη Πανούση, το cd της post rock μπάντας Daturah και ένας ταξιδιάρικος και "ανεβαστικός" δίσκος των Infected Mushroom.
Δευτέρα 18 Μαΐου 2009

Μας πήρε το μαράζι και άρχισε η γκρίνια

Τι έλεγα; Α ναι, για την καλύτερη δουλειά του κόσμου την οποία πήρε ένας Βρετανός.
(Προσοχή, ακολουθεί γκρίνια!)

Με το που ανακοινώθηκε λοιπόν ότι δόθηκε η δουλειά, φίλοι, γνωστοί και άγνωστοι στο διαδίκτυο άρχισαν τα (α) Τον κωλόφαρδο. Γιατί αυτός και όχι εγώ;, ακολουθούμενα από το γνωστό τροπάρι (β) αυτό θέλω να κάνω και'γω, να τα παρατήσω όλα και να φύγω. Ας τα πιάσουμε ξεχωριστά:

α) Τον κωλόφαρδο. Γιατί αυτός και όχι εγώ;
Και αναρωτιέμαι, γιατί κωλόφαρδος ο άνθρωπος; Ανακοινώθηκε μια θέση, έκανε αίτηση και τελικά τον πήραν. Εσύ (και εγώ) που ήθελες να είσαι στη θέση του έκανες αίτηση; Έβαλες τα δυνατά σου να γράψεις ένα γράμμα για να τους εντυπωσιάσεις; Έφτιαξες το πιο ευφάνταστο βιντεάκι (που ζητούσαν) ώστε να σε φέρει πιο κοντά στη θέση; Έκανες τίποτα από όλα αυτά ή απλά καθόσουν και ονειροπολούσες τι καλά που θα ήταν να έπαιρναν εσένα; Έγινα σαφής; Περνάω στο δεύτερο.

β) Αυτό θέλω να κάνω και'γω, να τα παρατήσω όλα και να φύγω
Η απάντησή μου είναι.. αυτά μας τα'παν κι άλλοι. Και εξηγούμαι:

Άνοιξη 2007: Είναι δεν είναι 2 βδομάδες που έχω επιστρέψει από πολύμηνο ταξίδι στην Ασία και είμαι ακόμη φρικαρισμένος με την Αθήνα και γενικά τη "δύση".
Είμαι στην ουρά της τράπεζας και τυχαίνει να στέκομαι μπροστά στο γραφείο του διευθυντή (νέος, γύρω στα 35-40 περίπου). Πίσω μου τυχαίνει (ξανά) να περιμένει κάποιος φίλος/γνωστός του διευθυντή ο οποίος μόλις τον βλέπει βγαίνει έξω και πιάνουν την κουβέντα:
[...] διευθ: Διακοπές που θα πας;
πελ: Στην Παρο για 2 βδομάδες.
διευθ: Τι ωραία! Έτσι μου'ρχετε να τα παρατήσω όλα και να πάω σε ένα νησί και να σερβίρω καφέδες, να μη με νοιάζει τίποτα [...]

Και σκέφτομαι εγώ από μέσα μου: Αυτά μας τα'παν κι άλλοι.
Σε πιστέψαμε πως σκέφτεσαι έστω και λίγο σοβαρά να παρατήσεις το διευθυντιλίκι, τον καλό σου το μισθό, να χάσεις το αυτοκίνητο και το διαμέρισμα που λογικά ακόμη χρωστάς, τα φιρμάτα πουκάμισα σου και τα σαββατόβραδα στα μπουζούκια για να πας να σερβίρεις καφέ σε ένα νησί, να παίρνεις 600 ευρώ, να είσαι ανασφάλιστος και να πρέπει να υπομένεις και την κάθε παραξενιά του αφεντικού και του πελάτη.

Ναι είναι πολύ εύκολο να πεις: Θα τα βροντήξω όλα και θα σηκωθώ να φύγω ή δεν με νοιάζει, ψαράς να γίνω να έχω να τρώω και μια καλύβα να κοιμάμαι και μου φτάνει. Όλοι μας τα λέμε κατά καιρούς, ποιος έχει όμως τα κότσια να το κάνει;

Συγνώμη αν γίνομαι κυνικός και ίσως στεναχωρώ κάποιους αλλά μην νομίζετε πως βγάζω και τον εαυτό μου απέξω. Όταν καταφέρουμε να πετάξουμε από πάνω τη νοοτροπία του να γίνω, να φτιαχτώ, να πετύχω, να πάρω καλό αμάξι και να είμαι κάποιος, τότε θα μπορέσουμε να πραγματοποιήσουμε και τα όνειρα μας. Έως τότε θα είμαστε εδώ και θα ζηλεύουμε τον δίπλα μας, θα αναρωτιόμαστε γιατί αυτός και όχι εγώ; θα λέμε μεγάλες κουβέντες που δεν θα πραγματοποιούμε... και θα γκρινιάζουμε ασταμάτητα, όπως κάνω εγώ τώρα...
Παρασκευή 8 Μαΐου 2009

Καλύφθηκε η θέση για την καλύτερη δουλειά του κόσμου

Ben Southall, νικητής της καλύτερης δουλειάς του κόσμου Φαντάζομαι τα μάθατε, η θέση για την καλύτερη δουλειά του κόσμου καλύφθηκε, μήνες μετά την ανακοίνωσή της, από τον Βρετανό Ben Southall.

Δεν πιστεύω να υπάρχει κάποιος που να μην είχε ακούσει για αυτή την ιστορία η οποία στήθηκε όχι φυσικά επειδή το νησάκι χρειαζόταν επιστάτη αλλά για διαφημιστικούς λόγους, ώστε να τονωθεί το τουριστικό ενδιαφέρον για την Αυστραλία. Δεν ξέρω αν οι τουρίστες στην Αυστραλία θα αυξηθούν φέτος, πάντως κατάφεραν να κάνουν όλο τον κόσμο να μιλάει για αυτό και να ονειροπολεί. Από αυτή την άποψη ήταν σίγουρα τεράστια επιτυχία.

Για τους επόμενους 6 μήνες λοιπόν, ο Βρετανός θα μένει στο τροπικό νησάκι Hamilton ανοιχτά της Αυστραλίας, θα κάνει βόλτες, θα πηγαίνει για κολύμπι, θα ταϊζει τα ψάρια και θα εξιστορεί τις εμπειρίες του στο blog του νησιού. Και σαν να μην ήταν αρκετό αυτό, στο τέλος θα πληρωθεί και για τις υπηρεσίες του 75.000 ευρώ. Χάλια μαύρα δηλαδή. Κωλοδουλειά αλλά κάποιος πρέπει να την κάνει.

Γιατί τα γράφω λοιπόν όλα αυτά; Αλλού θέλω να καταλήξω αλλά θα το κάνω σε επόμενο post...
Τετάρτη 6 Μαΐου 2009

Τα πιο φωτογραφημένα μέρη του κόσμου

Ερευνητές από το πανεπιστήμιο του Cornell σε μια προσπάθεια να καταγράψουν τα πιο φωτογραφημένα μέρη του κόσμου, ανέλυσαν 35 εκατομμύρια φωτογραφίες, της μεγαλύτερης ιστοσελίδας φιλοξενίας φωτογραφιών flickr, από 300.000 φωτογράφους. Τα αποτελέσματα τις έρευνας είναι τα εξής.

Τα πιο φωτογραφημένα μέρη της Ευρώπης

Οι πιο φωτογραφημένες πόλεις του κόσμου:
  1. Νέα Υόρκη (ΗΠΑ)
  2. Λονδίνο (Αγγλία)
  3. Σαν Φρανσίσκο (ΗΠΑ)
  4. Παρίσι (Γαλλία)
  5. Λος Άντζελες (ΗΠΑ)
  6. Σικάγο (ΗΠΑ)
  7. Ουάσινγκτον (ΗΠΑ)
  8. Σιάτλ (ΗΠΑ)
  9. Ρώμη (Ιταλία)
  10. Άμστερνταμ (Ολλανδία)
  11. Βοστόνη (ΗΠΑ)
  12. Βαρκελώνη (Ισπανία)
  13. Σαν Ντιέγκο (ΗΠΑ)
  14. Βερολίνο (Γερμανία)
  15. Λας Βέγκας (ΗΠΑ)
  16. Φλωρεντία (Ιταλία)
  17. Τορόντο (Καναδάς)
  18. Μιλάνο (Ιταλία)
  19. Βανκούβερ (Καναδάς)
  20. Μαδρίτη (Ισπανία)
  21. Βενετία (Ιταλία)
  22. Φιλαδέλφεια (ΗΠΑ)
  23. Όστιν (ΗΠΑ)
  24. Δουβλίνο (Καναδάς)
  25. Πόρτλαντ (ΗΠΑ)

Τα πιο φωτογραφημένα αξιοθέατα του κόσμου:
  1. Πύργος του Άιφελ (Παρίσι)
  2. Πλατεία Τραφάλγκαρ (Λονδίνο)
  3. Μουσείο Tate (Λονδίνο)
  4. Big Ben (Λονδίνο)
  5. Παναγία των Παρισίων (Παρίσι)
  6. Το Μάτι του Λονδίνου (Λονδίνο)
  7. Empire State Building (Νέα Υόρκη)

Φυσικά ακόμη και οι ίδιοι οι αναλυτές γνωρίζουν πως η έρευνα αυτή δεν είναι απόλυτα έγκυρη, κυρίως λόγω του ότι δεν χρησιμοποιούν όλοι την υπηρεσία αυτή. Παρ'όλα αυτά παραμένει ενδιαφέρουσα και αποτελεί μια αρχή για έρευνες τέτοιου είδους.

Τα πιο φωτογραφημένα μέρη της Αμερικής
Κυριακή 3 Μαΐου 2009

Αποχαιρέτα τον παράδεισο που χάνεις

Άλλος ένας φυσικός παράδεισος θυσιάζεται στο βωμό της τουριστικής "ανάπτυξης" και του κέρδους.
Νησάκι παράδεισος στο Abu Dhabi
Τον βλέπετε τον μικρό παράδεισο; Δεν θα τον βλέπετε για πολύ ακόμα. Στη θέση του θα βλέπετε ένα πολυτελές ξενοδοχειακό συγκρότημα με 60 σουίτες, υπερπολυτελή εστιατόρια και όλα τα συμπαρομαρτούντα, 31 μεγάλα κτήματα με δική τους παραλία και 50 βίλες πέντε ή έξι υπνοδωματίων με δική τους παραλία, δικό τους κήπο και δική τους πισίνα. Συνεργασία εταιρείας real estate του Άμπου Ντάμπι- γιατί εκεί βρίσκεται το (φυσικό) νησάκι Νουράι των 130.000 τετραγωνικών μέτρων, ανοιχτά του Άμπου Ντάμπι- και εταιρείας κατασκευών εκ Νότιας Κορέας. Πάει άλλος ένας παράδεισος.
αντιγραφή από: Τα Νέα
Τρίτη 28 Απριλίου 2009

Η γρίπη των χοίρων και τα ταξίδια

Η σοβαρότητα της νέας αυτής επιδημίας που έχει στοιχίσει τη ζωή σε πάνω από εκατό Μεξικανούς πολίτες και έχει φέρει τον πανικό σε όλο τον κόσμο είναι αναμφισβήτητη. Πόσο όμως αυτή πρέπει να επηρεάσει τα ταξίδια μας;
χοντρά γουρούνια
Ήδη οι ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο, ο Καναδάς και άλλες χώρες έχουν εκδώσει ταξιδιωτικές οδηγίες όπου συμβουλεύουν τους πολίτες τους να αποφύγουν το ταξίδι στο Μεξικό. Οι αεροπορικές εταιρίες δίνουν τη δυνατότητα στους κατόχους εισιτηρίων για Μεξικό να αλλάξουν τον προορισμό τους, ενώ κάποιοι Ευρωπαίοι προβληματίζονται για το αν θα πρέπει να περάσουν στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού για τις διακοπές τους.

Για να δούμε όμως μερικά στατιστικά. Κάθε χρόνο στις ΗΠΑ μονάχα πεθαίνουν 36.000 άνθρωποι (κυρίως ηλικιωμένοι) από απλή γρίπη. Παρόλα αυτά δεν φαντάζομαι πως αυτό έχει αποτρέψει κάποιον από το να ταξιδέψει στις ΗΠΑ. Αξίζει λοιπόν να χαλάσει κάποιος τα σχέδια του τώρα;
γελοιογραφία για τη γρίπη των χοίρων
Φυσικά γιατρός δεν είμαι και ούτε παίρνω καμία ευθύνη για το τι μπορεί να συμβεί, μιας και δεν ξέρουμε πως θα εξελιχθεί αυτή η ιστορία όμως η γνώμη μου είναι η εξής. Αν δεν έχετε σκοπό να ταξιδέψετε σε κάποια περιοχή του Μεξικού που είναι σε έξαρση η γρίπη των χοίρων, δεν υπάρχει λόγος να αλλάξετε τα σχέδια σας. Ο φόβος δεν είναι καλός σύμβουλος όσον αφορά τα ταξίδια (ή οτιδήποτε άλλο) και αν αφήναμε τον φόβο να παίρνει αποφάσεις για εμάς, δεν θα βγαίναμε όχι από τη χώρα αλλά ούτε καν από το σπίτι!

Κανονίστε τις διακοπές σας λοιπόν, κλείστε τα εισιτήρια σας τώρα που είναι ακόμη φθηνά λόγω εποχής, φτιάξτε βαλίτσα και βουρ αν δείτε τον κόσμο! Τουλάχιστον έτσι λέω εγώ...
Δευτέρα 27 Απριλίου 2009

Κρατήσεις χωρίς χρέωση από Travelocity, Orbitz και Expedia

Τα τρία μεγαλύτερα διαδικτυακά ταξιδιωτικά πρακτορεία, Travelocity, Orbitz και Expedia, σταματούν προσωρινά τις χρεώσεις για τις υπηρεσίες τους.

Expedia no fees

Τα site αυτά ειδικεύονται στις κρατήσεις αεροπορικών εισιτηρίων, ξενοδοχειακών δωματίων, ενοικίασης αυτοκινήτων αλλά και άλλων ταξιδιωτικών υπηρεσιών, χρεώνοντας $5-7 τον χρήστη για κάθε κράτηση. Μέχρι τις 31 Μαΐου 2009 όλες οι κρατήσεις αεροπορικών εισιτηρίων θα γίνονται χωρίς την επιπλέον χρέωση, σε μια προσπάθεια να προσελκύσουν τους ταξιδιώτες που στρέφονται όλο και περισσότερο απευθείας στα sites των αεροπορικών εταιριών για τα εισιτήρια τους.

Μερικά από τα πλεονεκτήματα των online ταξιδιωτικών πρακτορείων είναι η ταυτόχρονη αναζήτηση για πτήσεις από δεκάδες εταιρίες και η ταξινόμηση των αποτελεσμάτων με βάση την τιμή τους, η εύκολη αναζήτηση ξενοδοχείων και δωματίων ανά πόλη και σύγκριση των χαρακτηριστικών τους και των τιμών τους και άλλα.
Κυριακή 26 Απριλίου 2009

Παιχνίδια στην άμμο; Κάτι παραπάνω

διαγωνισμός γλυπτών άμμου στην Ιαπωνία

Το φετινό Διεθνές Φεστιβάλ Γλυπτών Άμμου που διεξήχθη στους αμμόλοφους της περιοχής Tottori της Ιαπωνίας είχε ως θέμα “Παραμύθια και θρύλοι”. Ομάδες από 10 διαφορετικές χώρες παρουσιάζουν με αυτό το μοναδικό τρόπο ένα μικρό κομμάτι από την παράδοση τους. 2.700 τόνοι άμμου και 2 εβδομάδες δουλειά χρειάστηκαν για την ολοκλήρωση των γλυπτών. Τα συνολικά 19 έργα που κατασκευάστηκαν θα εκθέτονται μέχρι τις 31 Μαΐου.

Καλοκαίρι έρχεται, πάρτε ιδέες και ξεχάστε τα καστράκια και τις γοργόνες στην άμμο για φέτος. Εύκολο φαίνεται! :P

γλυπτό στην άμμο από την Ολλανδία

γλυπτό στην άμμο από την Αυστραλία

γλυπτό στην άμμο από την Κίνα

Περισσότερες φωτογραφίες: pinktentacle.com
Τετάρτη 1 Απριλίου 2009

θέλω ουρανό γαλανό, σαν αυτόν εδώ

Πριν από τρεις περίπου βδομάδες βρισκόμουν στο υπέροχο Μεξικό. Ήλιος, ζέστη και θάλασσες Καραϊβικής, ναι ήταν υπέροχα. Πλέον βρίσκομαι πίσω στη συννεφιά, τη βροχή και το κρύο των βορειοδυτικών ΗΠΑ. Καθώς λοιπόν αναπολώ τις όμορφες στιγμές που πέρασα στο Μεξικό συνειδητοποιώ πως ένα από τα στοιχεία που μου λείπουν και μου λείπει από τη στιγμή που μετακόμισα εδώ, είναι ο γαλανός ουρανός. Ο ουρανός που τόσα χρόνια στην Ελλάδα θεωρούσα δεδομένο και ποτέ δεν είχα συνειδητοποιήσει την ομορφιά και την επίδραση που έχει στη διάθεση μου.
Χωρίς παραπάνω λόγια λοιπόν, ιδού ο καταγάλανος ουρανός του Μεξικό.

γαλανός ουρανός του Μεξικό
Τρίτη 31 Μαρτίου 2009

Κρατήστε επαφή ενώ ταξιδεύετε (χωρίς να πληρώνετε τα μαλλιά της κεφαλής σας) ΙI

Τηλέφωνο:
Ένα λάθος που κάνουμε οι περισσότεροι στα ταξίδια μας είναι να χρησιμοποιήσουμε το κινητό μας τηλέφωνο από το εξωτερικό (αν φυσικά είναι ενεργοποιημένο το roaming). Συνήθως ή από άγνοια ή λόγω ευκολίας λέμε "εντάξει, πόσο να στοιχίσει, μια φορά θα το χρησιμοποιήσω". Εύκολα όμως παρασύρεσαι και όταν έρθει ο λογαριασμός το μετανιώνεις. Καλό είναι να έχεις μαζί σου ένα κινητό αλλά κυρίως για ώρα ανάγκης. Εγώ προτιμώ να το έχω απενεργοποιημένο και μέσα στην τσάντα.
Αν σε κάποια χώρα σκοπεύεις να μείνεις αρκετό καιρό και πρέπει οπωσδήποτε να κάνεις και να δεχτείς τηλεφωνήματα, είναι προτιμότερο να αγοράσεις ένα φτηνό καρτοκινητό (ή μόνο την κάρτα αν η συσκευή σου είναι συμβατή στη χώρα που βρίσκεσαι) και να χρησιμοποιείς αυτό. Μπορείς να το κάνεις σε οποιοδήποτε μαγαζί με κινητά. Αν είσαι σε χώρα που δεν μιλάς τη γλώσσα, ζήτησε από τον υπάλληλο να στο ενεργοποιήσει γιατί αλλιώς από τα ηχογραφημένα μηνύματα δεν θα βγάλεις άκρη.

Αν δεν θες ή δεν μπορείς να κάνεις τηλεφωνήματα από το internet ή το κινητό, μπορείς να κάνεις τηλεφωνήματα από κάποιο ειδικό μαγαζί ή internet cafe όπου σε χρεώνουν με το λεπτό. Τηλεφώνημα από το ξενοδοχείο καλύτερα μην σκεφτείς καν να κάνεις γιατί το χρεώνουν πολύ ακριβά.

Επίσης σε κάποιες χώρες συμφέρει να αγοράσεις ειδικές τηλεκάρτες για υπεραστικά τηλεφωνήματα που είναι πιο οικονομικές από τις κανονικές τηλεκάρτες.

Ταχυδρομείο:
Φυσικά από τη λίστα δεν θα μπορούσε να λείπει το για κάποιους ξεπερασμένο αλλά για μένα αγαπημένο, παραδοσιακό ταχυδρομείο. Γράψε ένα γράμμα στα αγαπημένα σου πρόσωπα και βάλε μέσα στο φάκελο κάτι για αυτούς. Ένα μικρό δωράκι, ένα εισιτήριο λεωφορείου σε κάποια ακαταλαβίστικη γλώσσα, ένα πρόχειρο σκίτσο, οτιδήποτε. Ένα γράμμα γραμμένο στο χέρι είναι πολύ πιο προσωπικό από ένα e-mail. Ακόμα και μια απλή κάρτα δείχνει στον άλλο πως τον σκέφτηκες και μπήκες στον κόπο να του γράψεις και να του στείλεις κάτι με τον παραδοσιακό τρόπο. Επίσης αν δεν τους το έχεις πει και δεν το περιμένουν, η έκπληξη το κάνει ακόμη καλύτερο.
Αν χρειαστεί να στείλουν σε εσένα κάτι, στις περισσότερες μεγάλες πόλεις υπάρχει η δυνατότητα να στείλουν κάτι στο ταχυδρομείο της πόλης και να το παραλάβεις από εκεί με το διαβατήριο σου. Απλά φρόντισε να φτάσεις στην πόλη αυτή αφού φτάσει το γράμμα/δέμα, κάτι που πολλές φορές μπορεί να πάρει και αρκετές εβδομάδες.

Μια τελευταία συμβουλή είναι όταν έχεις να γράψεις ή να τηλεφωνήσεις σε κάποιον, να το κάνεις με την πρώτη ευκαιρία και να μην το αφήνεις για μετά. Εύκολα μπορεί να ξεχαστείς ή όταν θες να μη βρίσκεις net cafe. Έτσι δυο μήνες μετά το e-mail από τον κολλητό να έχει μείνει αναπάντητο ή ακόμη χειρότερα έχεις κάνει τους γονείς σου να σκάσουν από την αγωνία τους.

Ξέχασα κάτι; Άσε μου μήνυμα.

επιστροφή στο πρώτο μέρος
Δευτέρα 30 Μαρτίου 2009

Βάλαμε τα καλοκαιρινά μας

Απρίλης μπαίνει όπου να'ναι και όπως θα προσέξατε το blog έβαλε ήδη τα καλοκαιρινά του. Μιας και η φωτογραφία αυτή είναι μάλλον το πιο πλησιέστερο που θα φτάσω φέτος το καλοκαίρι σε νησί, παραλία και θάλασσα (βέβαια πριν 2 βδομάδες ήμουν στην Καραϊβική αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία), είπα να τη βάλω από νωρίς μπας και τη βαρεθώ και κοροϊδέψω τον εαυτό μου ότι δεν χάνω και τίποτα.

Η φωτογραφία τραβήχτηκε πέρυσι το καλοκαίρι στην παραλία Εγκρεμνοί στη Λευκάδα.
Κυριακή 29 Μαρτίου 2009

Κρατήστε επαφή ενώ ταξιδεύετε (χωρίς να πληρώνετε τα μαλλιά της κεφαλής σας) Ι

"Που είσαι αγόρι μου; Που χάθηκες και ανησυχήσαμε" είναι τα λόγια της μητέρας μου κάθε φορά που τηλεφωνώ στους γονείς μου ενώ ταξιδεύω. Κακά τα ψέματα,ξεχνιέμαι εύκολα. Συχνά κάνω μέρες να επικοινωνήσω και να διαβεβαιώσω τους γονείς μου πως είμαι καλά και να τους ενημερώσω σε ποια περιοχή και ενίοτε σε ποια χώρα βρίσκομαι.

Το να κρατάς επαφή με την οικογένεια σου και τους φίλους σου στο σπίτι αλλά και με τους νέους σου φίλους που γνωρίζεις ταξιδεύοντας ποτέ δεν ήταν ευκολότερο. Το internet και τα κινητά τηλέφωνα καθιστούν δυνατή την επικοινωνία ανά πάσα στιγμή από οποιαδήποτε (σχεδόν) γωνιά του πλανήτη. Αυτό που ακολουθεί είναι ένας οδηγός με τα διάφορα μέσα επικοινωνίας για τον ταξιδιώτη.

Internet:
Το internet πραγματικά ήρθε και μας έσωσε, λόγω ευκολία και χαμηλού κόστους. Σε όποια χώρα και να βρίσκεσαι πάντα (εύκολα ή δύσκολα) θα βρεις ένα internet cafe ή κάποιο ξενοδοχείο ή υπηρεσία με σύνδεση στο internet. Μερικές φορές θα πρέπει να είσαι οπλισμένος με υπομονή γιατί οι ταχύτητες μπορεί να είναι τραγικά αργές αλλά τη δουλειά σου θα την κάνεις.
τουρίστρια και μοναχός σε internet cafe στην Ταϊλάνδη
photo by sara y tzunky

e-mail
Το πιο απλό πράγμα είναι να στείλουμε ένα e-mail. Απαραίτητο είναι να έχεις ένα λογαριασμό σε κάποια web based e-mail υπηρεσία (πχ gmail, yahoo, hotmail κτλ) ώστε να μπορείς να διαβάζεις και να στέλνεις e-mail χωρίς να χρειάζεσαι κάποιο πρόγραμμα (πχ Outlook). Από εκεί και πέρα τα πράγματα είναι απλά. Εγώ συνήθως ανά μερικές βδομάδες γράφω ένα μεγάλο e-mail αναφέροντας τα νέα μου και τα highlights του ταξιδιού μου από το τελευταίο e-mail και μετά και το αποστέλω σε όλους μου τους φίλους. Εκτός από αυτό όμως γράφω και μικρότερα και ξεχωριστά e-mails για πιο προσωπική επαφή.

blogs
Μια καλή λύση αντί για τα μακροσκελή e-mails που αναφέρω παραπάνω είναι να διατηρείς ένα προσωπικό blog όπου εκεί να παραθέτεις τα νεότερα και τις λεπτομέρειες του ταξιδιού σου. Υπάρχουν πολλές δωρεάν υπηρεσίες που προσφέρουν blogs σε ταξιδιώτες (travelpod, travelblog κα) προσφέροντας τη δυνατότητα εκτός από τα κείμενα να ανεβάζεις και φωτογραφίες, video ακόμη και να εμφανίζεται η θέση σου στον παγκόσμιο χάρτη. Με αυτό τον τρόπο δεν γεμίζεις το inbox των φίλων σου με e-mail που ίσως να μην διαβάζουν καν. Όποιος ενδιαφέρεται, πάει στο blog και διαβάζει, αφήνει μηνύματα κτλ. Μόνο προσοχή, αν το blog δεν είναι private, τότε μπορεί να το διαβάζει ο καθένας, οπότε καλό είναι να αποφεύγονται οι πολύ προσωπικές πληροφορίες.

social networking
Αυτό είναι φρούτο των τελευταίων ετών αλλά είναι πολύ βολικό, ιδίως για να κρατάς επαφή με άτομα που γνώρισες στο ταξίδι. Όταν ταξιδεύεις ο χρόνος που περνάς on-line είναι συνήθως περιορισμένος και έτσι σπάνια κάθεσαι να γράψεις e-mail σε κάποιον που δεν ξέρεις καλά και δεν περιμένει νέα σου. Με τα διάφορα social networks (facebook, myspace κα) μπορείς να στείλεις εύκολα και γρήγορα σύντομα μηνύματα σε άλλους χρήστες. Επίσης μπορείς να ανακοινώσεις εύκολα το που βρίσκεσαι και το που πας σε όλους σου τους φίλους και αν κάποιος είναι ή πηγαίνει στο ίδιο μέρος μπορείτε να συναντηθείτε. Τέλος μπορείς να ανεβάσεις τις φωτογραφίες που έχεις τραβήξει φίλους σου και να τις μοιραστείς μαζί τους, αποφεύγοντας έτσι να στείλεις τεράστια e-mail με δεκάδες φωτογραφίες.

instant messaging
Με τον τρόπο αυτό βλέπεις ποιοι φίλοι σου είναι συνδεδεμένοι τη στιγμή που είσαι και εσύ και μπορείτε να μιλήσεις με γραπτά μηνύματα (chat) έχοντας ζωντανή επικοινωνία.

ιντερνετικό τηλέφωνο
Καλά όλα τα παραπάνω αλλά πολλές φορές ο γραπτός λόγος δεν φτάνει και θες να μιλήσεις πραγματικά με κάποιον. Και πάλι μέσω internet μπορείς να το κάνει εύκολα και φτηνά χρησιμοποιώντας κάποια vo-ip υπηρεσία (skype κα). Με τον τρόπο αυτό μπορείς είτε να καλέσεις από τον υπολογιστή που βρίσκεσαι κάποιον άλλο υπολογιστή και να μιλήσεις με μικρόφωνο και ακουστικά (δωρεάν) είτε ακόμη καλύτερα, να τηλεφωνήσεις σε οποιοδήποτε σταθερό ή κινητό τηλέφωνο από τον υπολογιστή (με χρέωση). Απαραίτητο είναι ο υπολογιστής που βρίσκεσαι να έχει εγκατεστημένο το πρόγραμμα και εσύ να έχεις λογαριασμό στην υπηρεσία. Στην περίπτωση που θες να κάνεις τηλεφώνημα σε σταθερό ή κινητό πρέπει επίσης να έχεις προαγοράσει κάποιες μονάδες. Όπως και να έχει είναι πολύ φθηνότερο από το να καλέσεις από κανονικό τηλέφωνο. Ειδικά αν καλείς σε σταθερό είναι σχεδόν τσάμπα.

η συνέχεια
Δευτέρα 23 Μαρτίου 2009

Cannon Beach έως Tillamook και επιστροφή στο Portland

Hug Point, OregonΣυνεχίσαμε προς το νότο, δεν είχαμε πολύ ώρα μπροστά μας, προτού θα έπρεπε να πάρουμε το δρόμο της επιστροφής. Κάναμε μια μικρή στάση στην παραλία Hug Point Oregon coast αλλά το νερό ήταν αρκετά ψηλά και δεν μπορούσαμε να πάμε στις σπηλιές εκεί. Κάναμε και κάποιες ακόμα μικρές στάσεις για να χαζέψουμε τη θέα. Παντού το τοπίο ήταν μοναδικό, άλλοτε η θέα της θάλασσας και των ακτών και άλλοτε τα πυκνά δάση.

Oswald Park beach, OregonΦτάσαμε στο Oswald Park άλλο ένα δάσος/πάρκο. Αφήσαμε το αυτοκίνητο και από το μονοπάτι μέσα στο δάσος αρχίσαμε να κατεβαίνουνε προς την παραλία. Περιτριγυρισμένοι από δέντρα ηλικίας 100 χρόνων και άνω και ύψος που δεν το χωράει ο νους σου, Oswald Park beach, Oregon προσπεράσαμε ποτάμια, γέφυρες και τεράστιους κορμούς δέντρων μέχρι που φτάσαμε στην παραλία. Και αυτή η παραλία είναι στέκι των surfers. Μάλιστα μέχρι πέρυσι μπορούσες να κατασκηνώσεις μέσα στο δάσος αλλά πλέον απαγορεύεται λόγω κάποιον δέντρων που έπεσαν στο χώρο της κατασκήνωσης.

Oregon coast highwayΚάπου εκεί ήταν ώρα να γυρίσουμε προς τα πίσω. Συνεχίσαμε να πηγαίνουμε νότια, στον παράκτιο αυτοκινητόδρομο χαζεύοντας την θέα. Προσπεράσαμε αρκετές επαρχιακές πόλεις μέχρι που φτάσαμε στο Tillamook όπου και πήραμε το δρόμο προς την ενδοχώρα. Για δεκάδες χιλιόμετρα οδηγούσαμε μέσα στο δάσος Tillamook State Forest, που με μεγάλη μου έκπληξη έμαθα πως είχε καεί τη δεκαετία του '40 και παρ'ολα αυτά σήμερα τίποτα δεν μαρτυράει την καταστροφή αυτή. Το δάσος αναγεννήθηκε πλήρως. Oregon coastΣιγά σιγά καταλαβαίνω γιατί το Oregon είναι η δεύτερη πιο πράσινη πολιτεία των ΗΠΑ (μετά το μικροσκοπικό Vermont). Κάποια στιγμή φτάσαμε στον αυτοκινητόδρομο 26 και εκεί ξεκίνησε το βαρετό μέρος της διαδρομής, μέσω πυκνής ανά διαστήματα ομίχλης στο σύγχρονο και πλατύ αυτοκινητόδρομο μέχρι που φτάσαμε πίσω στο Portland.

Η πρώτη μου εκδρομή στη χώρα ήταν σύντομη και δεν πρόλαβα να τη χορτάσω. Και σίγουρα ο πολιτισμός εδώ δεν είναι κάτι το άγνωστο ή το περίεργο και εξωτικό σαν αυτά που αναζητώ συνήθως στα ταξίδια μου. Παρόλα αυτά οι φυσικές ομορφιές που αντίκρισα ήταν εκπληκτικές και με αποζημίωσαν πλήρως ενώ με κάναν να αδημονώ να την εξερευνήσω περισσότερο.
Σάββατο 21 Μαρτίου 2009

Ecola State Park

Ecola State park, OregonΜετά τον καφέ μας και αφού χάσαμε αρκετή ώρα με κάποια μικροπροβλήματα του αυτοκινήτου, επιστρέψαμε στο Ecola Park. Υπό το φως της ημέρας κατάφερα να συνειδητοποιήσω την ομορφιά του πάρκου. Βγαίνοντας από τον αυτοκινητόδρομο και ακολουθώντας το δρόμο προς το parking του πάρκου, διασχίζεις 2-3 χιλιόμετρα μέσα στο δάσος, με τα πανύψηλα δέντρα να επιτρέπουν σε ελάχιστο μονάχα φως του ήλιου να φτάσει στο έδαφος. Ecola State park, OregonΓια το πάρκο δεν χρεώνεται είσοδος αλλά υπάρχει χρέωση για το parking $3 και στην είσοδο υπάρχει εκδοτήριο. Όταν πήγαμε εμείς, στο εκδοτήριο δεν ήταν κανείς και μια ταμπέλα παρότρυνε τους επισκέπτες να χρησιμοποιήσουν το αυτόματο μηχάνημα. Όσο απίστευτο και αν φαίνεται σε εμάς τους “ξύπνιους ελληναράδες”, ο κόσμος σταματάει και πληρώνει το εισιτήριο. Γνωρίζουν πως το πάρκο χρειάζεται δουλειά αλλά και χρήματα για να διατηρηθεί.

Indian beach, OregonΠερπατήσαμε πάλι ως το viewpoint. Με το φως της ημέρας, αν και με ομίχλη, η θέα είναι εκπληκτική. Χιλιόμετρα ακτογραμμής διακρίνονται με τεράστια βράχια μέσα στο νερό, ενώ ευθεία μπροστά, η επόμενη στεριά είναι η Ιαπωνία! 1-2 χιλιόμετρα μακριά από τη στεριά βρίσκεται και το μικροσκοπικό νησάκι Tillamook Rock που φιλοξενεί ένα φάρο χτισμένο το 1881. Indian beach, Oregon Αφού απολαύσαμε τη θέα από τα ψηλά, κατεβήκαμε στη παραλία Indian Beach. Εδώ η παραλία είναι πετρώδης και ακριβώς από πάνω της υπάρχει δάσος! Κάποιοι τολμηροί surfers κάναν εξάσκηση στα χαμηλά κύματα του παγωμένου ωκεανού. Εμείς αρκεστήκαμε στο να τους παρακολουθούμε από την παραλία.

η συνέχεια εδώ: Cannon Beach έως Tillamook και επιστροφή στο Portland

Περισσότερες φωτογραφίες:
Ecola State Park
Indian Beach
Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2009

Κατέβασε τα παντελόνια σου, είναι η παράδοση

Αν τύχει και πάρετε το τρένο το δεύτερο Σάββατο του Ιουνίου στο Orange County της Καλιφόρνια, καθίστε κοντά στο παράθυρο γιατί αυτό που θα δείτε δεν είναι κάτι που το βλέπετε συχνά.

Εδώ και 30 χρόνια κρατάει η περίεργη αυτή παράδοση και κάθε χρόνο χιλιάδες επισκέπτες μαζεύονται δίπλα στις γραμμές του τραίνου και στην κυριολεξία κατεβάζουν τα παντελόνια τους και επιδεικνύουν τα οπίσθια τους στις διερχόμενες αμαξοστοιχίες.

Η ιστορία πίσω από την παράδοση αυτή όπως εύκολα φαντάζεται κάποιος περιλαμβάνει μεγάλες ποσότητες αλκοόλ. Σε ένα κοντινό bar, το 1979 ένας μεθυσμένος θαμώνας υποσχέθηκε ένα δωρεάν ποτό στους υπόλοιπους μεθυσμένους θαμώνες αν βγουν έξω και δείξουν τα οπίσθια τους στο επόμενο τραίνο που θα περάσει. Αυτοί δεν έχασαν την ευκαιρία και η παράδοση γεννήθηκε. Από τότε βέβαια έχουν αλλάξει πολλά. Κανείς δεν κερνάει ποτά και οι “επιδειξίες” είναι κάθε άλλο παρά ολιγάριθμοι αλλά το κέφι καλά κρατεί. Διοργανωτές δεν υπάρχουν, ούτε και κόβει κανείς εισιτήριο. Όποιος θέλει να συμμετάσχει απλά πάει στο συγκεκριμένο σημείο και παίρνει μέρος στη γιορτή. Και αν θελήσει να κατεβάσει και τα παντελόνια του... είναι μέρος της παράδοσης.


Τα τελευταία χρόνια η κατάσταση έχει ξεφύγει λίγο, θυμίζοντας περισσότερο καρναβάλι, ενώ αρκετοί συμμετέχοντες επιδεικνύουν λίγη παραπάνω σάρκα πέρα από τα οπίσθια τους. Σε περίπτωση που κάτι τέτοιο σας σοκάρει, καλύτερα να αποφύγετε την εν λόγω γιορτή.
Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου 2009

Γιορτή νερού στην Ταϊλάνδη

Songkran, Water Festival, ThailandΚάθε χρόνο για 3 ημέρες τον Απριλίου, ολόκληρη η Ταϊλάνδη μεταμορφώνετε σε ένα τεράστιο παιχνίδι μπουγέλου. Η ονομασία της γιορτής είναι Songkran αλλά είναι επίσης γνωστό φεστιβάλ νερού (water festival).

Songkran, Water Festival, ThailandΗ λέξη Songkran σημαίνει “μετάβαση” και η γιορτή έχει δυο έννοιες: τη μετάβαση από το ένα έτος στο άλλο, αφού συμπίπτει με την αλλαγή του σεληνιακό έτους που είναι η παραδοσιακά η πρωτοχρονιά των Ταϊλανδών αλλά και τη μετάβαση από τη ζεστή περίοδο προς την περίοδο των μουσώνων.

Songkran, Water Festival, ThailandΓια 3 μέρες λοιπόν σε κάθε πόλη και χωριό της χώρας όλοι ξαναγίνονται παιδιά και ξεχύνονται στους δρόμος εξοπλισμένοι και εφοδιασμένοι με μπουκάλια νερό, μάνικες, νεροπίστολα αλλά και αλευρόνερο. Με τη θερμοκρασία την εποχή αυτή να ξεπερνά πολλές φορές τους 35 βαθμούς, ποιος λέει όχι σε ένα δροσερό κουβά νερό. Songkran, Water Festival, ThailandΔεν έχει σημασία η ηλικία, όλοι συμμετέχουν, γέροι και παιδιά. Ούτε έχει σημασία αν είσαι ντόπιος ή ξένος. Είναι μια γιορτή για όλους. Όσοι περισσότεροι τόσο το καλύτερο. Και όσο πιο μούσκεμα γυρίσεις στο σπίτι το βράδυ, τόσο πιο καλά θα σου πάει η χρονιά.
Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου 2009

Καμπότζη: 08. Πληροφορίες για το Angkor

Η αυτοκρατορία του Angkor και οι ναοί του είναι από τα λίγα πράγματα που γεμίζουν τους Καμποτζιανούς με τόση υπερηφάνεια. Είναι το αποκορύφωμα της ιστορίας και του πολιτισμού τους, είναι το σύμβολο της χώρας και ο λόγος που η χώρα αυτή είναι γνωστή σε όλο τον κόσμο. Είναι δίκαια το νούμερο 1 αξιοθέατο της χώρας αλλά και ολόκληρης της νοτιοανατολικής Ασίας. Εγώ το συγκαταλέγω σίγουρα στη λίστα με τα “μέρη που πρέπει να δεις πριν πεθάνεις”.
Πρακτικές πληροφορίες
Για την ιστορία του Angkor ανατρέξτε καλύτερα σε κάποιο από τα πολλά βιβλία που έχουν γραφτεί για αυτό. Ακόμη όμως και αν δεν ενδιαφέρεστε για τα ιστορικά στοιχεία, οι ναοί από μόνοι του είναι τόσο εντυπωσιακοί που θα σας αποζημιώσουν για την επίσκεψη σας εκεί. Από την πόλη του παρελθόντος πλέον σώζονται μόνο οι ναοί λόγω του ότι όλα τα υπόλοιπα κτήρια και τα σπίτια ήταν χτισμένα από ξύλο. Η φύση γύρω από τους ναούς είναι εκπληκτική και αξίζει να ανέβεις ψηλά στους ναούς (σε όποιους επιτρέπεται) για να απολαύσεις τη θέα.
Εισιτήρια
Υπάρχουν τριών ειδών εισιτήρια, το ημερήσιο, το τριήμερο και το εβδομαδιαίο τα οποία κοστίζουν $20, $40, $60 αντίστοιχα και με αυτό σου επιτρέπεται η είσοδος σε όλους σχεδόν τους ναούς για τον αντίστοιχο αριθμό ημερών. Κάποιοι απομακρυσμένοι ναοί θέλουν ειδικό εισιτήριο το οποίο το κόβετε εκεί αλλά δεν είναι κάποιος από αυτούς που θα περιγράψω στη συνέχεια. Τα εισιτήρια θα τα προμηθευτείτε στον ειδικό χώρο στον οποίο θα σταματήσει ο οδηγός σας καθώς πηγαίνετε, δεν τα προμηθεύεστε από αλλού.
Το σύστημα με τα εισιτήρια και οι έλεγχοι τους που γίνονται σε κάποιους ναούς είναι ίσως ότι καλύτερα οργανωμένο στην χώρα. Δυστυχώς ένα πολύ μικρό ποσοστό από τα υπέρογκα έσοδα πάνε για τη συντήρηση και διατήρηση των ναών. Ένα ποσοστό το παίρνει η ιδιωτική εταιρία που το διαχειρίζεται και το συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό καταλήγει μέσω του υπουργείου οικονομικών στις τσέπες των πολιτικών. Μην ξεχνάμε πως η διαφθορά στη χώρα φτάνει ασύλληπτα επίπεδα.
Μετακίνηση
Οι ναοί του Angkor δεν είναι μια σειρά από ναούς τους οποίους θα επισκεφτείς τον ένα μετά τον άλλο. Είναι δεκάδες ναοί σκορπισμένοι σε μια μεγάλη έκταση και πολλές φορές απέχουν μεταξύ τους πολλά χιλιόμετρα. Για τη μετακίνηση σας λοιπόν πρέπει να φροντίσετε πριν ξεκινήσετε.
Ο πιο δημοφιλής τρόπος είναι να πάρετε ένα moto ή tuk tuk για ολόκληρη την ημέρα ($7-12) του οποίου ο οδηγός θα σας πηγαίνει από ναό σε ναό και θα σας περιμένει. Πιο άνετος τρόπος είναι με taxi ή τουριστικό πούλμαν (το 2ο συνήθως περιλαμβάνει και ξεναγό) αλλά το μειονέκτημα είναι πως μέσα στο όχημα είσαι αποκομμένος από το περιβάλλον γύρω. Ένας καλός τρόπος να γυρίσετε τους ναούς αν φυσικά τα πόδια σας αντέχουν και ο καιρός το επιτρέπει, είναι με ποδήλατο, αφού τότε έχεις και το ελεύθερο να πας όπου θες, να ακολουθήσεις όποια διαδρομή θελήσεις κτλ. Μειονέκτημα του ποδηλάτου είναι πως κάποιοι ναοί απέχουν πολλά χιλιόμετρα και έτσι είναι και κουραστικό και χρονοβόρο να φτάσετε μέχρι εκεί. Αν επισκεφτείτε τους ναούς για πάνω από μια μέρα είναι καλή ιδέα την πρώτη ημέρα να το κάνετε με κάποιο μηχανοκίνητο όχημα και ίσως ξεναγό ώστε να μάθετε και τα κατατόπια και μια μέρα με ποδήλατο ώστε να ξαναδείτε αυτά που θέλετε με την ησυχία σας ανακαλύπτοντας κρυφές γωνιές τους και εξερευνώντας μικρότερους ναούς που δεν πάνε οι τουρίστες.

[Προηγούμενη][Εισαγωγή][Επόμενη]
Δευτέρα 16 Φεβρουαρίου 2009

Cannon Beach

Bill's Tavern, Cannon Beach, OregonΜε τα στομάχια μας άδεια, φτάσαμε στην Cannon Beach και αποφασίσαμε να κάτσουμε πρώτα για φαγητό και να ασχοληθούμε αργότερα με το που θα μείνουμε. Το Bill's Tavern ήταν ότι ακριβώς ψάχναμε: pub με απλό αμερικάνικο φαγητό και μπύρες που φτιάχνουν στη δική τους ζυθοποιία. Εκεί συναντήσαμε τυχαία και ένα ζευγάρι φίλων και τον μπόμπιρα τους, που είχαν έρθει για surfing. Τρελοί είναι σκέφτηκα, Νοέμβρη μήνα στα παγωμένα νερά του ειρηνικού; Μετά από το garden burger με πατάτες και δυο ποτήρια μπύρα ήμουν έτοιμος να μετακομίσω από το booth του εστιατορίου σε ένα αναπαυτικό κρεβάτι. Δεν δυσκολευτήκαμε καθόλου να βρούμε δωμάτιο. Τέτοια εποχή, όσα motels και ξενοδοχεία είναι ανοιχτά δεν βλέπουν και πολύ κόσμο. 75 δολάρια μας στοίχισε ένα δωμάτιο στο Waves Motel. Το δωμάτιο μεγάλο και πεντακάθαρο, με υπέρδιπλο κρεββάτι, εξοπλισμένο με wifi internet, καφετιέρα, τηλεόραση, dvd, video και μερική θέα στη θάλασσα. Κλασσικό δωμάτιο motel δηλαδή όπως μου εξήγησε η Lisa. Δεν μπόρεσα να αντισταθώ στον πειρασμό της καλωδιακής τηλεόρασης με τα 80 περίπου κανάλια, παίρνοντας μια γερή δόση αμερικάνικης (τηλεοπτικής) κουλτούρας πριν με πάρει ο ύπνος.

Cannon Beach, OregonΗ Cannon Beach είναι και αυτή ένα τουριστικό θέρετρο με τη διαφορά πως είναι πολύ πιο καλόγουστο από το Seaside. Η πόλη (των 1600 κατοίκων) αν και έχει εξαπλωθεί λόγω των δεκάδων motels και ξενοδοχείων, διατηρεί την ατμόσφαιρα μικρής πόλης. Cannon Beach, Oregon Εδώ δεν έχουν χτιστεί μεγάλα κτήρια, τα motels είναι χτισμένα σαν τα σπίτια, ξύλινα με 2 το πολύ ορόφους, οι επιχειρήσεις είναι τοπικές, δεν υπάρχουν οι γνωστές αλυσίδες fast food και καφέ και η ζωή φαίνεται να κυλά αργά. Στην παραλία της, κάθε καλοκαίρι λαμβάνει χώρα ο ετήσιος διαγωνισμός με κάστρα και άλλες κατασκευές στην άμμο.

Cannon Beach, OregonΞύπνησα νωρίς γιατί δεν ήθελα να χάσω πολύ από το φως της ημέρας και βγήκα στην παραλία για βόλτα. Εκείνη την ώρα δεν υπήρχε ακόμη πολύς κόσμος. Η αμμώδης παραλία είναι και εδώ τεράστια, 3-4 χιλιόμετρα μήκος και τουλάχιστον 100 μέτρα πλάτος (με την παλίρροια σε χαμηλό σημείο). Cannon Beach, OregonΣτο δεξιό άκρο, ένα ποτάμι που καταλήγει στη θάλασσα βρίσκεται παράλληλα σε αυτή για αρκετά μέτρα κάνοντας την έκταση που δεν μπορεί να πλησιάσει άνθρωπος άσυλο για χιλιάδες θαλασσοπούλια. Το κρύο ήταν τσουχτερό, με τον αέρα να με χτυπάει στο πρόσωπο και τον ήλιο να κάνει ότι μπορεί για να ζεστάνει αλλά χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Περπάτησα προς τα νότια, για να φτάσω στο αξιοθέατο της Cannon Beach και σήμα κατατεθέν της ακτής του Oregon, το Haystock Rock.

Haystoch Rock, Cannon Beach, OregonΤο Haystock Rock είναι ένας τεράστιος μονόλιθος, 72 μέτρα ψηλός (ο τρίτος μεγαλύτερος του είδος του στον κόσμο) που στέκεται ακούνητος κοντά στην ακτή, παρέα με κάποιους μικρότερους βράχους. Είναι καταφύγιο για πολλούς θαλάσσιους οργανισμούς, αστερίες, ανεμώνες και πολλά πουλιά. Το καλοκαίρι με τη χαμηλή παλίρροια είναι δυνατόν να φτάσεις στο βράχο με τα πόδια, αλλά όταν πήγα εγώ δεν γινόταν χωρίς να βρέξεις τα πόδια σου. Αφού λοιπόν δεν μπορούσα να τον φτάσω, αρκέστηκα στις φωτογραφίες, από κοντά, από μακριά, από κάθε δυνατή γωνία. Haystock Rock, Cannon Beach, OregonΠάνω από την παραλία, εκεί που σταματάνε τα motels, υπάρχει μια σειρά από σπίτια σαν αυτά που βλέπουμε στο Malibu, με θέα τον ωκεανό και με σκαλίτσα που οδηγεί κατευθείαν στην παραλία. Δεν ξέρω βέβαια πόσοι τολμηροί κάνουν μπάνιο εδώ, ακόμη και το καλοκαίρι! Επιστρέφοντας προς τα πίσω προτίμησα το δρόμο, για να δω έτσι και το εσωτερικό της πόλης, με τα μικρά μαγαζάκια και τα motels και το πιο μικροσκοπικό και χτισμένο σε παραδοσιακό στυλ, “εμπορικό κέντρο”.

η συνέχεια εδώ

Περισσότερες φωτογραφίες:
Cannon Beach, Oregon Cannon Beach, Oregon Cannon Beach, Oregon Cannon Beach, Oregon Haystock Rock, Cannon Beach, Oregon Cannon Beach, Oregon