Πριν από τρεις περίπου βδομάδες βρισκόμουν στο υπέροχο Μεξικό. Ήλιος, ζέστη και θάλασσες Καραϊβικής, ναι ήταν υπέροχα. Πλέον βρίσκομαι πίσω στη συννεφιά, τη βροχή και το κρύο των βορειοδυτικών ΗΠΑ. Καθώς λοιπόν αναπολώ τις όμορφες στιγμές που πέρασα στο Μεξικό συνειδητοποιώ πως ένα από τα στοιχεία που μου λείπουν και μου λείπει από τη στιγμή που μετακόμισα εδώ, είναι ο γαλανός ουρανός. Ο ουρανός που τόσα χρόνια στην Ελλάδα θεωρούσα δεδομένο και ποτέ δεν είχα συνειδητοποιήσει την ομορφιά και την επίδραση που έχει στη διάθεση μου.
Χωρίς παραπάνω λόγια λοιπόν, ιδού ο καταγάλανος ουρανός του Μεξικό.
Χωρίς παραπάνω λόγια λοιπόν, ιδού ο καταγάλανος ουρανός του Μεξικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου